پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

دفاع همان قدرت بازدارنده است كه به موجب آن حق انجام عملي براي شخصي بر عليه ديگري وجود دارد و معمولاً هر جامعه‌اي براي اعلام موجوديت خود در مقابل نفوذ و تجاوز ظالمانه بيگانگان انجام مي‌دهد. در جنگ نرم دشمنان با سرمايه¬گذاري بر قوّه¬ي تفكّر و انديشه¬ها، عقايد، ارزش¬ها و الگوهاي رفتاري ارزشمند يك جامعه كه فرهنگ آن جامعه محسوب مي‌شود آسان¬تر و با شتاب بيشتر به اهداف و نتايج مورد نظر خود دست مي¬يابند. دفاع مؤثر و سازنده در فرهنگ متوقف بر شناخت دقيق مؤلفه¬ها و شگردهاي اين نبرد است تا بتوان تاكتيك مناسب در برابر آن را به كار گرفت. قرآن به عنوان چراغ هدايت جامعه بشري، صحنه¬هاي جنگ رواني و نرم دشمنان اسلام را اعم از؛ ترويج بي‌بندباري و شيوع فتنه در جامعه از طريق استهزاء آيات و احكام دين، رواج سخنان باطل و محرمات، تفرقه و ترور شخصيت افراد برجسته و مؤثر در جامعه، تهديد و فشار و تحريم اقتصادي را به خوبي ترسيم نموده است. از مهم¬ترين قرارگاه و فعّاليت‌هاي فرهنگي و واجبات دين مبين اسلام، مديريت صحيح در دفاع از فرهنگ الهي است كه متوقف بر تقويت مباني اعتقادي، شبهه زدايي ديني و بصيرت افزايي، ايجاد وحدت، اتحاد و يكپارچگي بين پيروان و اطاعت از رهبري، پياده كردن دو اصل مهم امر به معروف و نهي از منكر ، برقراري اقتصادي سالم، پويا و كارآمد و لزوم آمادگي دفاعي در تمام عرصه¬هاي جامعه به خصوص فرهنگي مي‌باشد. هدف اين تحقيق روشن كردن حكم دفاع فرهنگي است تا در لابه¬لاي فروهات فقهي كه فقهاء مطرح كرده‌اند آراء ايشان را در زمينه¬ي دفاع فرهنگي و وظيفه افراد جامعه بر اساس آيات قرآن در جهت حفظ ارزش‌هاي ديني، فرهنگ ملي و عزت عمومي، آشنايي با راه‌هاي تهاجم و نفوذ دشمنان و شيوه¬هاي مقابله با آنها را گردآوري كند. تا با توجه به اهمّيت دفاع فرهنگي در جامعه، كاربردي و مورد استفاده قرار گيرد .