پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امر به معروف و نهي از منكر فريضه‌اي الهي و بخشي از سياست نظارتي و كنترلي اسلام است كه در صدد تعالي معنويت، اخلاق و رشد فرهنگي در جامعه مي‌باشد، بنابراين يكي از راه‌هاي تعالي فرهنگي در جامعه امر به معروف و نهي از منكر است. معروف به كار يا حالتي گفته مي‌شود كه خوب بودن آن از نظر شرعي يا عقلي به اثبات رسيده باشد و منكر كاري كه از نظر عقل يا شرع زشت و ناپسند تشخيص داده شده باشد. فرهنگ نيز مجموعه‌اي پيچيده از دانش‌ها، باورها، قوانين، عادات و هرچه كه فرد به عنوان عضوي از جامعه خويش قرار مي‌گيرد. از آنجايي كه در دنياي امروز با كمرنگ شدن اصول اخلاقي و تعهد و انصاف در زندگي مواجه هستيم، امر به معروف و نهي از منكر مي‌تواند به عنوان يك عامل كنترلي مانع رشد منفي ارزش‌هاي ديني و انساني در جامعه گردد و وسيله‌اي براي تعالي و رشد فرهنگي در جامعه باشد. لذا با توجه به ضرورت و اهميت مقوله فرهنگي و رشد آن در جامعه در اين تحقيق سعي شده است به جايگاه فرهنگي، امر به معروف و نهي از منكر در قرآن و روايت پرداخته شود و همچنين نقش اين فريضه در تعالي فرهنگ خانواده، تعليم و تربيت، اجتماع، اقتصاد و سياست بيان شود. و در ادامه با آسيب‌شناسي و ذكر راهكارهايي براي تعالي و رشد فرهنگي با استفاده از عامل امر به معروف و نهي از منكر در سطح فردي و اجتماعي از طرق مختلف از قبيل: خانواده، نهادها و ارگان‌هاي مختلف و دست‌اندركاران توانسته است گامي در جهت پيشبرد اهداف اين تحقيق بر دارد. روشي كه براي پردازش اطلاعات به دست آمده در اين تحقيق به كار گرفته شده بود به صورت توصيفي و تحليلي و روش گردآوري كتابخانه‌اي بوده است. بنابراين براي تعالي فرهنگي جامعه بايد تمام نهادها و دستگاه‌ها بسيج شوند، تا راه را براي رواج ناهنجاري‌هاي جامعه ببندد.