پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اعتدال در گفتار يكي از برنامه¬هايي است كه بنابر ويژگي¬هاي موجود در زندگي انسان بايد مبناي بسياري از اعمال او قرار گيرد. از جهت ديگر؛ بنابر اين¬كه قرآن كريم و سيرۀ ائمه اطهار: از مهم¬ترين منابع دست¬يابي به اصول و احكام هر موضوعي تلقي مي¬گردد، سعي شده است كه با محوريت اين دو منبع غني و عظيم به بيان چگونگي و چرايي اعتدال در گفتار پرداخته شود و در كنار آن سيرۀ عملي انبياء عظام: و ائمه اطهار: نيز مطرح شود تا ضمن آگاهي از اين سيره، با الهام از مباني قرآني، به يك شيوۀ صحيح در گفتار دست يافت و آن را به صورت يك برنامۀ قابل اجرا در تعاملات بشري معرفي نمود. در واقع؛ اين رساله با بررسي آيات و روايات مربوط به اين موضوع درصدد پاسخ¬گويي به اين سؤال است كه: «قلمرو اعتدال در گفتار از منظر قرآن و سنت چيست؟». به بيان ديگر؛ اعتدال در گفتار شايد در نگاه اول، چندان مهم به نظر نرسد. امّا؛ در زمان بررسي آيات و روايات معصومين: حساسيت و ضرورت بحث پيرامون اين موضوع روشن مي¬شود و دقت نظر پژوهش¬گران را در اين راستا مي¬طلبد. علاوه بر اين مطالب؛ بايد توجه داشت كه اعتدال و ميانه¬روي يكي از ويژگي¬هاي برجستۀ تعاليم اسلامي است و در قلمرو فردي و اجتماعي قابليت اجرايي شدن را دارد و نبايد نسبت به آن غفلت نمود. بلكه؛ بايد مبناي تمامي اعمال ما قرار گيرد و بنابر اين¬كه گفتار اولين وسيلۀ ارتباطي هر انساني است، ضرورت اين امر بيش¬تر به چشم مي¬آيد و بايد رعايت گردد. .