پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يادآوري سرگذشت انبياء ودرس گرفتن ازمهارتهاي موجود درآن، يكي از مباحث مطرح شده درقرآن است كه در علوم مختلف انساني وتربيتي جايگاهي ويژه دارد. اين بحث به طورخاص اولين بار در حوزة دانش تارخ انبياء به كار رفته، قرآن دربيان ذكر سرگذشت انبياءعظام تاكيد بيشتري برقصه حضرت موسي عليه السلام دارد .اين پژوهش برآن است تا ضمن تحليل و بررسي نگاه ويژه قرآن دررابطه با موضوع قصه حضرت موسي عليه السلام وشخصيت هاي مرتبط باآن وبررسي مهارتهاي زندگي دراين داستان، از طريق تطبيق بين مباحث قرآن و روانشناسي به ميزان توفيق اين دانش در تبيين اين مفهوم دست يابد. در اين راستا، به دو رويكرد اصلي نسبت به موضوع در سه بخش پرداخته شد.كليات ،دوره هاي مختلف زندگي حضرت موسي عليه السلام ومهارتهاي زندگي درقصه حضرت موسي عليه السلام در قرآن. از آنجا كه نگاه قرآن، نگاهي است وحياني خالق به مخلوق خويش، و نگاه روان شناسي، نگاهي است علمي در سطح توانايي‌هاي محدود بشري؛ الزاما نمي‌توان بين مفاهيم قرآني ومفاهيم بشري رابطه برقرار نمود، به همين دليل ، بررسي‌هاي انجام گرفته در اين رساله بيشتر ازمنابع تفسيري است. نتايج حاصل از بررسي‌هاي انجام گرفته در اين دو حوزه به وضوح بيانگر اين نكته است كه هدف قرآن از ذكر قصه هاي انبياء،صرفا داستان پردازي نيست .خداوند متعال حكيم است وازذكر اين داستانها در قرآن اهدافي دارد كه اين اهداف ،براي انسانهايي كه با تدبر وتعقل به اين آيات نوراني بنگرند قابل دستيابي خواهد بود. و به نتايج ارزشمندي در رابطه با شخصيت هاي قرآني وآموزه هاي آن دست يابند .قرآن به شخصيت انبياءو ابعاد مختلف آن مانند: تولد،بعثت،تبليغ و....توجه نموده است . در قرآن الگوسازي با شخصيت‌هاي مثبت به عنوان يكي از راهكارهاي رشد شخصيت انسان ارائه گرديده و درموردالگو‌پذيري از شخصيت‌هاي منفي هشدار داده شده است. واژه هاي كليدي اين تحقيق: قصه ،موسي ،مهارت ،زندگي ،حيات ،شعيب ،هارون