پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده زيارت در اصطلاح يعني علاوه بر حركت حسي، قلب هم گرايش جدي نسبت به مزور يافته و با تعظيم قلبي همراه باشد. اين تحقيق براي پاسخ به اين پرسش "زيارت معصومين چگونه در سبك زندگي تأثير مي گذارد؟" با روش توصيفي انجام گرفته. براي رسيدن به پاسخ لازم است ابتدا مطرح شوددلايل عقلي زيارت معصومين چيست؟ شبهات در اين زمينه و پاسخ آن كدامست؟ در حوزه زيارت و سبك زندگي مقالات زيادي نگاشته شده ولي در بيان سبك زندگي برگرفته از زيارت تا به حال كاري صورت نگرفته. زيارت اعتقاد به پيوند ناگسستني ميان امت و امام در حال حيات و يا ممات است. ميتوان از زيارت، الگويي براي سبك زندگي در ابعاد مختلف خارج نموده و به جامعه معرفي كرد و سبك زندگي را از الگوي وارداتي غرب بي نياز نمود. دشمن با درك اين موضوع، شبهاتي را مطرح ميكند، شرك بودن و بدعت بودن زيارت و ساخت بنا روي مرقد، از شبهاتي است كه قصدشان اين است؛ زيارت را عملي شرك آميز و مخالف توحيد بيان كنند تا گسست ميان جامه و امام ايجاد شود. درحالي كه زيارت قبور از سيره پيامبر صلوات الله و سلف بوده. روايات فراوان در تأييد آن نشان ميدهد زيارت، جزء تعظيم شعائر الهي و واجب است. رجحان زيارت اموات با تبيينهاي مختلف از كتب كلامي گوناگون، فطري بودن زيارت و دلالت سيره عقلا بر تحقق زيارت از گذشته تاكنون از دلايل عقلي زيارت به شمار مي آيد. در اين تحقيق به بيان سه ديدگاه از سبك زندگي اسلامي پرداخته شد كه زيارت در هر سه نگرش بر سبك زندگي اثرگذار است. جلوه يافتن توحيد با تخلق به صفات الهي، تمرين استقامت در برابر ناملايمات، تولي و تبري، حاكميت سياسي اسلام بر جامعه، زمينه سازي براي ظهور و قيام و پرهيز از خرافه از تأثيرات زيارت بر سبك زندگي است.