پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

نكاح متعه (ازدواج موقت ) قبل ازاسلام وجود داشته ومورد تاييد شارع بوده،جاي ترديد نيست كه در صدر اسلام يعني زمان رسول اكرم صلي الله عليه وآله وزمان خلافت ابي بكر ومدتي در زمان خلافت عمر ميان مسلمانان به عنوان يك عمل مجاز رايج بوده است ودر مورد اصل تشريع آن هيچ اختلافي بين علماي اسلام اعم از شيعه وسني وجود ندارد ،آنچه كه مورد اختلاف است بقاءاباحه ومشروعيت آن است كه فقهاي شيعه به تبعيت از اهل بيت عليهم السلام بالاتفاق قائل به اباحه بوده وبقاء مشروعيت آن را از ضرورت مذهب مي داند وبعضي از علماي اهل سنت با ادعاي نسخ حكم اباحه ،قائل به حرمت آن هستند امادر مورد تاريخ نسخ اقوال مختلفي دارند، اما ازدواج مسيار نوعي ازدواج است كه در سالهاي اخير در برخي از كشورهاي اسلامي رواج يافته و مورد استقبال عده اي از زنان و مردان عرب واقع شده است. از آنجا كه اهل تسنن ازدواج موقت را مشروع نمي دانند، براي پاسخ به نيازهاي برخي از مردان و زنان جوان ازدواج مسيار را مطرح كرده اند . مسيار نوعي ادواج دائم است كه درآن شرط مي شود زن حق نفقه وهمخوابگي و ارث نداشته وشوهر مختار است هروقت بخواهد نزد زن برود. زن نيز در زندگي خود آزاد بوده و مرد نسبت به وي رياست و مديريتي ندارد.در اين پايان نامه پس از بررسي اين دو نكاح و بيان حكم آنها از نظر فقه اماميه و اهل سنت با ذكر ادله، اين نتيجه حاصل شد كه هر دو نكاح مورد تأييد مي باشد ولي نكاح متعه نسبت به نكاح مسيار اولي به صحت مي باشد.