پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امكان و حيطه معرفت آدمي به جهان پيرامون و عالم درون يكي از مباحث مهم ذهني بشر است، به طوري كه يكي از شاخه هاي مهم فلسفه و مباحث كلامي را به خود اختصاص داده است .سوال اصلي اين پژوهش چگونگي تبيين معرفت شناسي از ديدگاه آيت الله جوادي آملي است؟ دستاورد پژوهش كتابخانه اي و بررسي كتاب ها و مقالات تاليف شده اين است كه وي شناخت معرفت را در دو محور عمده «تحليل ماهيت علم و حقيقت معرفت» و «پاسخگويي و ارائه راه حل در برابر شكاكيت» بيان مي كند. و نيز ايشان شناخت را از مفاهيم بديهي و غير قابل تعريف مي داند و تعاريف ذكر شده از جمله «شناخت، عبارت است از آگاهي به واقعيت و راه پيدا كردن به واقعيت» را براي معرفت، تعاريف تنبيهي و لفظي مي شمارد. آيت الله جوادي آملي علاوه بر سير نو و بديع در تبيين مباحث معرفت شناسي كه توضيح آن گذشت؛ مباحثي را در اين باب مطرح كرده است كه تا پيش از آن از ديد پژوهشگران و نكته سنجان علم پنهان مانده است و تا به حال در مباحث معرفت شناسي به آن پرداخته نشده و مورد تحليل و بررسي قرار نگرفته است. از جمله نوآوري¬هاي آيت الله جوادي آملي آن است كه ايشان با بيان نقش مؤثر و اصيل معلم و علم و آموزنده دانش به تبيين جايگاه معلم و روش هاي صحيح و دروغين رسيدن به معرفت حقيقي مي پردازد. وي با اين رويكرد به تمايز معرفت حصولي از شناخت شهودي و امتياز شناخت فطري از شناخت تجربي و تشخيص معرفت صائب از شناخت كاذب مي پردازد.