پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بي ترديد اسلام به عنوان آخرين و كامل¬ترين دين، بهترين قوانين را براي زندگي بشر در متن خود دارا مي¬باشد و نيز براي هميشه پاسخ گوي تمام نيازهاي انسان در ارتباط او با پروردگار متعال و در ارتباط با خودش و در ارتباط با انسان‌هاي ديگر مي¬باشد؛ و همچنين در متن دين اسلام توجه لازم به تحولات و تغييرات شرايط زماني و مكاني مبذول داشته شده و لذا يك دسته قوانين اصلي را به عنوان قوانين ثابت و لايتغير وضع نموده و يك دسته ديگر را به عنوان قوانين فرعي و وابسته ب قوانين اصلي متغير قرار داده است كه بيشتر اين قوانين متغير در مورد ارتباطات انسان¬ها با يكديگر و تعهدات و معاملات بين آن¬ها مي¬باشد. در اين ميان قرارداد عقد نكاح از اهميت خاصي برخوردار است. در عقد نكاح عواملي به عنوان موجبات فسخ شناخته شده¬اند كه در روايات به تك تك آن¬ها اشاره شده است. حال در اين رابطه سؤالاتي رخ مي¬نمايد از قبيل اينكه آيا با گذشت زمان و تغيير شرايط مي¬توان بيماري¬هاي جديد را كه غير منصوصه هستند به موارد منصوصه ملحق ساخت يا نه؟ و آيا بعضي از بيماري¬هايي كه در روايات به عنوان موجبات فسخ شمرده شده¬اند در حالي كه با گذشت زمان و پيشرفت علم پزشكي امروزه به راحتي قابل درمان مي¬باشند را مي¬توان از مورد نص خارج ساخته و قائل شويم به اينكه اين بيماري¬ها امروزه نبايد از موجبات فسخ به شمار آيند يعني آيا در واقع مي¬توان از طريق قياسات قطعيه با يافتن مناط قطعيه حكم، دايره موضوع حكم در روايات مربوط به فسخ نكاح را از يك جهت تخصيص زده و از جهت ديگر تعميم داده تا بتوان بعضي بيماري¬هاي سابق را مثل برص و قرن از دايره موضوع خارج ساخته و بعضي بيماري¬هاي نوظهور مثل هپاتيت و ايدز و انواع سرطان¬ها را در موضوع حكم داخل نمود و از اين طريق حكم كرد كه آن بيماري¬هاي سابق امروزه ديگر سبب فسخ نبوده و اين بيماري¬هاي امروزي موجبات فسخ نكاح¬اند يا نه؟ در اين نوشتار سعي مي¬شود ان شاء ا... تعالي به بررسي مكفي در اطراف اين دو سؤال و نتيجه گيري دقيق و راهكاري كه شرع مقدس ارائه فرموده پرداخته شود.