پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ناسزا در اصطلاح به معناي به كار بردن الفاظ و عبارتهاي تند و زننده است و آن عبارت است از اينكه انسان امور زشت و قبيح با عبارات و الفاظ صريح تعبير كند و كلمات ناشايست و دور از شان آدمي را بر زبان سازد كه در اصطلاح علم اخلاق به آن سب يا فحش مي گويند ،اسامي ديگري كه براي سب يافت شد عبارت است از دشنام، شتم يا شتيمه ،قذف ، لعن ، بد زباني و زشت گويي . از نظر حكم شرعي بعضي از ناسزاها حرام و برخي ديگر مكروه و مذموم شمرده شده كه مروري اجمالي بر اين مطالب داشت و اقسام آنها برشمرده شده است. مي توان دشنام را به عنوان يك بيماري اجتماعي بيان كرد كه در بين همه ي اقشار جامعه و بخصوص كودكان و نوجوانان معمول گرديده است پس بايد ابتدا انواع دشنام از نظر شرعي و بعد به طور اجمالي عوامل ، آثار و پيامدهاي آن بيان شود و در ادامه به طور تفصيلي راه كارهاي پيشگيري و درمان اين آفت زبان مثل شناخت حق زبان ، توجه به پيامدهاي آن در دنيا و اخرت ، الگو دهي مناسب در خانواده ، انصراف از ناسزا گويي از طريق ياد خدا و غيره بررسي شود. بهترين راه كارها را مي توان در متون اسلامي جستجو كرد.