پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر به «تاثير يادالهي برآرامش قلب ازنگاه قرآن» مي پردازد. درجامعه ماشيني امروز و با وجود اضطراب و استرسهاي فروان ، آرامش، ازمهمترين نيازهاي انسان به شمار مي رود. باور مومنانه برآن است كه يادخدا درزندگي انسان منشاء طمانينه و آرامش حقيقي است. گرچه آرامش درپرتو يادخدا آنگاه نصيب انسان مي شودكه زمينه حضور خدادر دل و تابش نور او درقلب آدمي احساسشود. آرامش و امنيت لازمه حيات انسان و مهم ترين شرط زندگي سالم است و درصورت فقدان آن، ديگر نعمت هاي مادي و معنوي درخطر خواهد بود. دستيابي به آرامش قلبي تنها با داشتن يك نيروي نهائي و اعتقاد به يك مبداءحقيقي امكان پذير خواهد بود وتنها با نيرو و قدرت الهي است كه مي توان برمشكلات و نگراني ها فايق آمد، و حس سيري ناپذيري خود را اشباع كرد ويا درمسيري صحيح قرارداد و اين سو و آن سو دويدن رهانيد. اين نيروي برخاسته ازاتصال به منبع لايزال الهي همان نيروي آرام بخش قلب آدمي است و اين حقيقت درسخن خداوند درآيه 28سوره رعد تجلي يافته و بدان تصريح شده است. اين پژوهش درصدد تبيين يا كشف چگونگي و چرايي آرامش يافتن دلها با ياد خدا خواهد بود. خلاصه سخن آنكه يادخدا اگر برخاسته ازمعرفت و شناخت او باشد جان سالك را سرشار ازمعنويت و فيض الهي ميكند به گونه اي كه براي سالك هيچگونه خلاءو كمبودي باقي نماندتابراي رفع آن كاستي و خلاء به تكاپو افتد؛ با انواع استرس ها و اضطراب ها روبرو شودو آرامش خويش را از دست دهد.