پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تمايل به دنيا در انسان وجود دارد، آن هم به خاطر بُعد مادي و جسماني انسان. ولي آنچه ناپسند است اينكه انسان به‌جاي استفاده مطلوب از اين نعمت‏هاي الهي كه آيت خدا است راه افراط را در پيش بگيرد و پيرو هواي نفس شده و به انذارهاي پيامبران بي‌توجه باشد كه خسارات و صدمات سنگين و گاه غيرقابل جبران به فرد، جامعه و خانواده تحميل مي‌گردد. زيرا دنيايي كه مي‌توانست نردباني براي رشد و تكامل او محسوب گردد با دنيادوستي تبديل به منجنيقي براي پرتاب به‌سوي تباهي مي‌گردد. امروزه سبك نويني از زندگي را در جامعه شاهد هستيم كه متأثر از ورود تكنولوژي و سرعت زياد ارتباطات بين افراد مي‌باشد كه در طول تاريخ بي‌سابقه بوده است و افراد را در محاصره اطلاعات و نگرش‌هاي درست و غلط بسياري قرار مي‌دهد كه يكي از اين نگرش‌ها محور قرار دادن دنيا و انسان است و برآوردن حداكثري تمتعات مادي انسان به هر نحو ممكن حتي حرام است. عوامل بسياري در ايجاد اين ميل و گرايش تأثيرگذار بوده‌اند كه مي‌توان به عوامل غفلت از ياد خدا، غفلت از هدف نهايي خلقت، پيروي از سبك زندگي غربي، هم‌نشيني با افراد فاسد و.... اشاره كرد. يكي ديگر از عوامل پيروي از سبك زندگي غربي مي‌باشد، كه از عوامل مؤثر در آن مي‌توان به تلويزيون و ماهواره اشاره كرد، زيرا در فيلم‌ها و تبليغات خود از جديدترين و شيك‌ترين دكور، پوشش و آرايش استفاده كرده و درواقع سبك زندگي بر پايه لذت و تجمل و رفاه را ترويج مي‌دهند. كه ادامه دان اين روش زندگي پيامدهايي را به همراه دارد، ازجمله: محروميت از هدايت، خود فراموشي و خدا فراموشي، عذاب الهي، كاهش معنويت در جامعه و... يكي از اين پيامدها خود فراموشي و خدا فراموشي مي‌باشد. وقتي تعلق‌خاطر به امور دنياي در وجود انسان شكل گرفت و انسان با آن تمايلات اُنس پيدا كرد از آخرت باز مي‌ماند و هزاران پرده ظلمت ميان او و پروردگارش مي‌افتد. و از پيامدها ديگر مي‌توان به افزايش سن ازدواج و كاهش رشد جمعيت كه به دليل تمايل جوانان در رسيدن به رفاه و امكانات دلخواه در قبل و هنگام ازدواج است اشاره كرد.