پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده پژوهش حاضر، مطالعه‌اي تطبيقي در دستيابي به مفهوم، ابعاد وكاربردمباني امنيت فردي و مقايسه آن باهدف ايجاد يك وحدت حقوقي در دونظام فقه شيعه واعلاميه جهاني حقوق بشر است .مباني امنيت فردي بر فرديت فرد، و شأن و منزلت حاصل از انسان بودن فرد متمركز است. فقه شيعه داراي ديدگاه عميق درباره مفهوم متحول و پيچيده امنيت فردي است.اين مفهوم در منابع فقهي ، داراي عرصة وسيعي بوده و قلمروهاي فردي ، فكري و روحي، اخلاقي و اعتقادي، دنيوي و اخروي را شامل مي‌شود .در اعلاميه حقوق بشرنيز امنيت فردي يكي از چهار ارزش بزرگ بشري معرفي شده است. اين مفهوم،يكي ازضرورت هاي دنياي فقه وحقوق است. تأكيد بر امنيت فردي در منابع فقهي شيعه واعلاميه، حاكي از درجه اهميتي است كه امنيت براي انسان ها دارد. فقه شيعه درجامعه امروزي جايگاهي بس رفيع داردكه حلال مشكلات ومعضلات جامعه وعامل تفاهم وتعامل بين المللي درحمايت ازامنيت انسانهاي ستمديده درجهان،است. ديدگاه فقه شيعه،بيانگر اين نكته بسيار مهم هستند كه هرگونه امنيتي و در هر بعد از ابعاد آن، در ايمان و اعتقادات معنوي و الهي ريشه دارد.موارد اختلاف آموزه ها و احكام حقوقي امنيت فردي در فقه شيعه با اعلاميه حقوق بشر حداقل است،ايجاد وحدت حقوقي دوديدگاه مي تواند زيربناي امنيت افراد در سطح جهاني باشد.فقه شيعه نويد آينده امن را در سايه ظهور و حكومت بندگان صالح مي‌دهد.