پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اين پايان نامه به بررسي نقش صبر در رشد معنوي انسان از ديدگاه قرآن وسنّت مي پردازد؛ و در صدد بيان اين است كه زندگي انسان با سختي ها همراه مي باشد و صبر، بهترين وسيله ي مقابله با آن و موجب رشد است. در قرآن و روايات در زمينه صبر و رشد معنوي، آيات و احاديثي وارد شده است، و براي صبر بر معصيت، آثاري چون: اعطاي مقامات و برخورداري از نعمت ها و قرب الهي وتوكّل و شكست ناپذيري و... ذكرشده است و در اين ميان، نقش صبر بر تخليه و تحليه و تجليه را نبايد ناديده گرفت. در به وجود آمدن صبرعواملي چون: رضايت خداوند، ارزشمندي زندگي اخروي و دستيابي به پاداش هاي دنيوي و اخروي و... نقش دارد. اين ا فرد صبورازاشتباهات و ظلم ديگران مي گذرند، و در موقعيّت ها ي جهل و خشونت با حلم و مدارا برخورد مي كنند، و در كارها مقاومت بيشتري دارند و... لازم به ذكر است كه، اوّلين گام براي رسيدن به رشد وتعالي، درخواست رشد از خداوند است. و اين رشد، شامل: رشد معنوي و جسماني است، كه «رشد معنوي» به معناي رشد و ارتقاء در جهت خدايي شدن انسان است «به خدا رسيدن و تقرّب به خداوند و به رنگ خدا درآوردن». رشد معنوي، شاخص هايي نظير: تعقّل، حقّ جويي وعبرت پذيري خردمندان، حلم و خردورزي، ايمان و... دارد و عواملي چون: ايمان، عمل صالح، حقّ بيني، حقّ جويي، حقّ پذيري و حقّ گويي، سفارش به صبر در برابر فتنه و امتحان، كه موجب رشد معنوي انسان است بيان شده است و مي توان گفت تعليمات آسماني انبياء و همچنين مشكلات و دشواري ها و گرفتاري هاي زندگي در رسيدن به هدف مطلوب و كمال لايق بشر نقش دارند و اين مشكلات وبلايا نيز آثار تربيتي گوناگوني بر انسان دارد از جمله: تربيت و كمال انسان، رضا به قضاي الهي، وصول به مقامات معنوي و... مي باشد. كليد واژه ها: صبر، معنويت، رشد