پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده قرآن كريم آخرين و كامل ترين كتاب آسماني است كه خداي متعال براي هدايت انسان فرو فرستاده و از اين رو هر آن چه به كمال و نيك بختي آدميان مربوط مي شود در اين كتاب مقدس فرو گذارنشده است . يكي از حقايق عرفاني و اسرار قرآني ، حيات طيبه است كه تنها يك بار در قرآن مجيد ، به صراحت از آن سخن به ميان آمده ، اما در جاي جاي قرآن اشاراتي لطيف بر آن رفته و سيماي زيباي آن در حجاب حكمت ترسيم شده است .در اين تحقيق ، سعي شده است به بررسي مفهوم حيات طيبه در قرآن ، با كمك آيات قرآن و شاخصه حيات طيبه پرداخته شود و در اين زمينه آيه 97 سوره نحل يعني آيه « مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ»را محور قرار داده و با بررسي معناي حيات و طيبه و با ذكر موارد كاربرد آن ها در قرآن ؛ هم چنين با شمردن نتايج ايمان و عمل صالح كه در بسياري از آيات در كنار هم ذكر شده اند ؛ نتيجه مي گيرد كه خداوند هر فرد مؤمني كه عمل صالح انجام دهد نوعي حيات واقعي مي بخشد اين حيات كه در قرآن از آن به « حيات طيبه » تعبير شده ، « محو شدن در ذات خداوند » است و به هر يك از مؤمنان به تناسب عمل صالحي كه انجام مي دهند مرتبه اي از آن را عطا مي فرمايد . كليدواژه ها : حيات ، طيبه ، آيه ، شاخص.