پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آنجا كه اضطراب فراگير و دائمي مي تواند در جريان عملكرد متناسب انسان اختلال ايجاد كند، انسان همواره به دنبال كاهش اضطراب براي دستيابي به عملكرد بهينه مي باشد. البته بايد توجه داشت كه مقدار كمي اضطراب جهت تنظيم رفتار در جهت دستيابي به اهداف ضرورت دارد اما اگر اين اضطراب از حد لازم افزايش يابد مي تواند آرامش فردي و اجتماعي را به حداقل ممكن برساند در عين حال اسلام به عنوان آئيني كه سعادت نهايي را براي انسان ترسيم كرده است عوامل كاهنده اضطراب را در انسان مشخص نموده است . بدون ترديد انسان براي رسيدن به آرامش و راهيابي به زندگي انساني و رهايي از ترس ، افسردگي ، فشارها و بيماري هاي رواني به يك عامل مهار كننده و باز دارنده نيازمند است بطوري كه اين عامل روح آدمي را در كنترل و تسخير خود قرار دهد و پرهيز از انحراف و انجام جنايت را بر او فرض بشمارد و در هنگام بروز يأس و نا اميدي و يا فشار رواني او را شادي و طراوت بخشد روان شناسان و جامعه شناسان و متخصصان امور تربيتي بر اين مسأله اتفاق نظر دارند كه اين عامل و نيرو از منبع اعتقاد ديني فرد نشأت مي گيرد. روانشناسي اسلامي، مهم ترين راه علاج و درمان اساسي فشار ها و بيماري هاي رواني از جمله نگراني و تشويش را ياد خدا و ذكر خدا مي داند و معتقد است انسان با ايجاد رابطه روحي و معنوي با منشأ همه قدرت ها و مبدأ وجود و سرچشمه همه نيكي ها و پاكي ها به طمأنينه و آرامش خاطر دست مي يابد و از دلهره و اضطراب رهايي پيدا مي كند با توجه به آنچه بيان شد، مسأله پژوهش حاضر، بررسي عوامل مؤثر بر كاهش اضطراب رواني در قرآن مي باشد.