كاربرد استصحاب در حقوق ايران
چكيده
اصول علميه، به اصولي گفته مي شود كه شارع مقدس آن ها را براي رهايي مكلف از شك در حكم واقعي شرعي قرار داده است.
يكي از اصول علميه مهم،كه به عنوان رافع شك و ترديد قرار مي گيرد، اصل استصحاب است. واژه استصحاب از ريشه صحب به معناي همراه داشتن است و كوتاه ترين تعريفي كه مي توان از استصحاب ارائه نمود ،ابقاي ماكان مي باشد.
اصل استصحاب علاوه بر كاربرد در مسايل فقهي ،در قوانين ايران به جهت هماهنگي مواد قانوني با فقه اسلامي كاريرد دارد كه يكي از موارد آن، كاربرد استصحاب در حقوق جزا است.
هدف از انجام اين پژوهش،كاربردي كردن مبحث استصحاب براي طلاب و دانشجويان رشته حقوق است تا با انگيزه بيشتري به مطالعه استصحاب بپردازند.
در اين پايان نامه پس از بيان كليات و مفاهيم به تيين اصل استصحاب در فقه اماميه با استفاده از مثالهاي فقهي وحقوق پرداخته ودر پايان كاربرد استصحاب در قانون مجازات اسلامي و آيين دادرسي كيفري و آرا وحدت رويه را مورد بررسي قرار مي دهيم.
لازم به ذكر است اين تحقيق از منابع اصولي و حقوقي سود جسته و روش كار آن به صورت توصيفي و كاربردي است.بر اساس پژوهش انجام شده، اصل استصحاب در موارد متعددي از حقوق جزا مانند شرايط تحقق جرم، مسوليت مجرم، ادله اثبات جرم، چگونگي كشف جرم وتحقيقات مقدماتي جريان دارد0
واژگان كليدي: استصحاب، حقوق جزا، مباني استنباط
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : تهران
- : ري
- : حضرتعبدالعظيم«ع»