صدیقه حاتم مدیر مدرسه علمیه خواهران الزهراﺀ(سلام الله علیها)خمینی شهر در این مراسم گفت: حال که خمینی شهر مفتخر است به محل تولد عالمی بزرگوار و چهارمین شهید محراب،” آیت الله عطاﺀلله اشرفی اصفهانی”؛ بر ما لازم و واجب است که بیش از پیش با زندگی این عالم بزرگوار آشنا شویم.
حاتم ضمن اشاره به زندگی سخت و بدون اشرافی گری آیت الله اشرفی اصفهانی گفت: بالاترین خصیصه ی این شهید بزرگوار، زهد و تقوای بی نظیر ایشان بود. کسی که بنا به گفته ی خویش تا سطح خارج فقه نیز، حتی یک کتاب ملکی از خود نداشت و تمام کتاب های دوران تحصیل ایشان، کتب وقفی بود. کسی که فرش حجره اش، حصیری ساده و غذای اکثر روزهای ایشان نان، پنیر، شیر و امثال این غذاها بود. اما در زمینه ی معنویات تا آن جا پیش رفته که در شب های سرد زمستان با قندشکن، یخ حوض را که شاید 20 الی 30 سانتی متر قطر داشت می شکست تا وضو بگیرد و نماز شب بخواند. کسی که حافط 18 جزﺀقرآن بود و در تمام عمر، زیارت عاشورایش ترک نشد و همیشه آرزوی شهادت داشت.
حاتم در ادامه به اساتید گران قدر ایشان مانند حضرات آیت الله حائری، آیت الله بروجردی و امام خمینی(رحمت الله علیه)اشاره نمود و پیرامون تلاش های بی وقفه ی آیت الله اشرفی اصفهانی در زمینه کسب علم گفت: تألیفات آیت الله اشرفی اصفهانی حدود 50 جلد در زمینه های علوم فقهی، تفسیر، امر به معروف و نهی از منکر، معاد، معراج پیامبر، اخلاقیات، اصول عقاید و غیبت امام زمان(عج) می باشد.
مدیر مدرسه الزهرا(سلام الله علیها)خمینی شهر با اشاره به مبارزات سیاسی آیت الله اشرفی اصفهانی در زمان طاغوت گفت: علی رغم تهدیدها و توهین های زیادی که از طرف رژیم پهلوی علیه آیت الله اشرفی اصفهانی صورت می گرفت، ولی ایشان هیچ گاه دست از تلاش و معرفی امام خمینی به مردم برنمی داشت و ساکت نمی شد و در مجالس متعددی علیه رژیم شاه حرف می زد و از امام خمینی(رحمت الله علیه) طرفداری می کرد.
ایشان در پایان به نحوه شهادت آیت الله اشرفی اصفهانی اشاره نمود و گفت: آیت الله اشرفی اصفهانی در 23 مهرماه سال 1361 در محراب نماز جمعه و هنگام ایراد خطبه اول توسط فردی مورد هجوم قرار گرفت و با انفجار نارنجک، درحالی که به حالت سجده بر زمین افتاده بود دعوت حق را لبیک گفت و به آرزوی شهادت نائل آمد.
حاتم در پایان ضمن دعا جهت علّو درجات چهارمین شهید محراب به پیام تسلیت امام خمینی(رحمت الله علیه)در ایام شهادت این شهید بزرگوار اشاره نمود که فرمودند: ننگ ابدی بر آن که یک چنین شخص صالحی(شهید اشرفی اصفهانی) را که آزارش به موری نرسیده بود از ما گرفتند.