به گزارش سرکار خانم شفیعی زاده معاون پژوهش حوزه فاطمه الزهرا : در این میزگرد ابتدا طلاب آغاز فرقه گرایی مسلمانان را بنا بر منابع کهن مانند (فرق الشیعه )و (المقالات و الفرق )از زمان دسته بندی های صحابه درباره مصداق و شرایط خلافت می دانند که قدمت آن به نخستین روز رحلت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم یعنی جریان سقیفه برمی گردد.
در ادامه به انشعابات شیعه در عصر امامان پرداخته شد که از جمله آنها کیسانیه،زیدیه،غلو و غالی گری،اسماعیلیه،واقفیه و ... می باشد.از میان این انشعابات فرقه کیسانیه که از پیروان ابوعمره کیسان –رییس قبیله بجیله –بودند،نام برده شد که وی غلام حضرت علی علیه السلام و شاگرد محمد بن حنیفه بوده است.این فرقه بعد از شهادت امام حسین علیه السلام بوجود آمد و کیسان از کسانی بود که مختار را به خونخواهی امام حسین علیه السلام تشویق کرد.از کیسانیه به عنوان اولین فرقه شیعی یاد می شود.البته با این تفاوت که تاریخ و شکل گیری این فرقه در مقایسه با دیگر فرقه های شیعی،از ابهام ویژه ای برخوردار است و همین امر موجب تحلیلهای مختلف و احیانا متناقض پژوهشگران شده است.این انشعاب موجب تقسیم شیعیان نخستین به دو شاخه فاطمی و کیسانی شد.
از لحاظ تاریخی و فضای احساسی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام حجم وسیعی از شیعیان حتی معتقدان به رهبری نسل پیامبر،تحت الشعاع قیام مردم پسند مختار،که خود را از دوستداران اهل بیت و شعار تحریک آمیز اصحاب او نیز یاد آوری ظلم به شیعیان بود ،قرار گرفتند و اشباع عواطف خویش را در شرکت در قیام وی جستجو می کردند. آنان در حرکت خود توجهی به سیره و سخن امام سجاد علیه السلام نداشتند،بلکه همه توجه آنها معطوف پاسخ دهی به روحیه انتقام جویی و ابراز عملی تنفر شدید خود از بنی امیه و تعقیب قاتلان سید الشهدا علیه السلام بود.
در انتها ی این میز گرد این نکته مورد توجه قرار گرفت که شکل گیری رسمی این فرقه بعد از مرگ مختار به حساب میآید،چرا که قیام مختار و حتی قبول ضمنی ویا صریح ابن حنیفه برای رهبری و تایید قیام وی،زمینه ساز بعدی و یا بهانه ای برای صاحبان این فرقه بود.
شاید با توجه به چنین تحلیلی باشد که برخی شکل گیری رسمی کیسانیه را در زمان امام جعفر علیه السلام می دانند.نتیجه این میزگرد تحقیق و شناخت در مورد فرقه های انحرافی شیعی خصوصا کیسانیه می باشد.