سرکار خانم فاطمه حسینی نژاد، به عنوان استاد موافق دلایل خود را این گونه بیان کرد: رفاه طلبی یعنی راحت طلبی از بعد فردی و جسمی که می تواند عامل کاهش فرزند باشد؛ چرا که تعداد زیاد فرزند موجب زحمات فراوانی برای مادر می شود مانند: مشکلات بارداری ، زایمان و تاثیرات جسمانی و رفاه مادر را محدود می کند و همچنین مانع اشتغال و تحصیل مادر می شود و محدودیت هایی برای والدین ایجاد می کند از جمله: مسافرت رفتن، مهمانی رفتن، برقراری رابطه زناشویی و ...
همچنین تعداد فرزندان بیشتر از بعد اقتصادی و تامین رفاه اقتصادی فرزرندان نیز مشکلات بیشتری ایجاد می کند و هزینه های زیادی را بر عهده والدین قرار می دهد و حتی بعد از وفات والدین و ارث بری فرزندان، در تقسیم ارث تعدادکمتر فرزندان باعث افزایش سهم آنان می شود.
الهه حسن زاده به عنوان استاد مخالف افزود: رفاه خانواده فقط شامل موارد مذکور نیست بلکه رفاه نسبی که در ایام بزرگسالی فرزندان و همچنین ایام نیاز والدین به حمایت فرزندان را نباید نادیده گرفت. بنابراین خانواده باید رفاه را در همه جوانب و در تمام طول عمر خود مد نظر قرار داده و با توجه به آن رفاه واقعی ، نسبت به تعدد فرزندان اقدام کند.
زهرا حسینی نژاد به عنوان مجری کارشناس جمع بندی نظرات موافق و مخالف را این گونه بیان کرد که نگرش خانواده به موضوع رفاه باید تصحیح شود و رفاه طلبی صرف و لحظه ای مد نظر قرار نگیرد و اگر خانواده بحث رفاه را برای تمام طول عمر خانواده مد نظر قرار دهد به این نتیجه می رسد که تعداد فرزندان کم، رفاه مقطعی را تامین می کند نه رفاه نسبی در تمام طول عمر خانواده را.
دستاوردهای این کرسی: افزایش آگاهی طلاب در زمینه فرزند آوری و ایجاد انگیزه در آنان برای داشتن بیش از 2 فرزند . همچنین تقویت غنای فکری و نظری آنان در توجیه دیگران نسبت به این امر .
