طلبه سطح 3 در مورد پایان نامه خود اینگونه توضیح داد: رسیدن به بطن و کنه واژگان قرآن به روشی نیاز دارد که مقصود خداوند را به درستی بیان‌کند، امروز علمی به نام معناشناسی که ظهورش از یک قرن کمتر می‌باشد، بررسی معنا را بر عهده دارد.
معناشناسی، بخشی از زبان‌شناسی است که به کشف معانی ذخیره شده در بطن واژگان قرآنی می‌پردازد و با بهر‌ه‌گیری از ارتباط واژگان با یکدیگر در تمام آیات الهی به مطالعه جهان‌بینی قرآنی واژه می‌پردازد.
وی در ادامه بیان کرد: در پژوهش حاضر، واژه غضب الهی در قرآن به شیوه ایزوتسو با روش معناشناسی قومی، فرهنگی کاوش شده است. در ابتدا، معنای اساسی غضب الهی در کتب لغت و اشعار جاهلی به دست می‌آید، پس از آن واژه‌های مترادف نسبی یعنی سخط، مقت، بطش و اسف و واژه‌های متضاد نسبی یعنی حلم، رضا، عفو و واژه‌های فعال و منفعل شناسایی شده و سپس میدان‌های معناشناسی ترسیم می‌شود. در نهایت به وسیله مطالعات متنی و تحلیل شبکه معنایی به کشف جهان‌بینی قرآنی واژه و معنای نسبی آن پرداخته می‌شود. معنای اساسی غضب الهی «کیفر و عقاب گنهکاران بدون آن‌که تغییر حالتی در خداوند ایجاد شود» و معنای نسبی اولیه آن عبارت است از «کیفر و عقاب الله است که عدم عفو و گناهان دارای عذاب آخرت یعنی کفر، ظلم، شرک، نفاق، تکذیب و عدم توبه، علت آن است.»
در انتها محبوب زاده بیان کرد «ظلم»، کانونی‌ترین واژه غضب الهی می‌باشد و همه واژگان بیان شده در این تعریف از وازه‌های کلیدی غضب الهی در قرآن هستند.
