متن پیام حضرت آیت الله العظمی مظاهری (مد ظله العالی) به چهارمين جشنوارۀ علّامه حلّي(ره)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
«الحمدلله الذي علّم بالقلم، علّم الانسان مالم يعلم و صلّيالله علي سيّدنا محمّد النّبي الخاتم و علي آله خُزّانِ العلم و اصولِ الکَرَم»
خداوند سبحانِ عليم را سپاسگزاريم که جشنوارۀ علّامه حلّي«قدسسرّهالشّريف» براي چهارمين دورۀ متوالي در حوزۀ علميّۀ اصفهان و به منظور تجليل از طلّابِ جوانِ قلم به دست، برگزارميگردد. اين حادثۀ خجسته و اميدبخش، نشان از وجود استعدادهاي برتر و آيندهساز در اين حوزۀ کهنِ هزار ساله است که با نشاط علمي و پژوهشي خود، چراغ اميدواري به آيندهاي درخشان براي حوزۀ علميّۀ اصفهان را روشن نگاه داشتهاند.تقدير و تکريم اين اميدهاي جوان، حرکتي سازنده و نشأت گرفته از فعلِ الهي است: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ».
با تشکّر صميمانه از همۀ متصدّيان و مسئولان برگزاري اين جشنواره خصوصاً مرکز مديريّت حوزۀ علميّۀ اصفهان و اداء احترام به پديدآورندگان آثار برگزيده، نکاتي را يادآور ميشوم:
1) اهميّت و ضرورت تحقيقات و پژوهش و جايگاه بيبديل آن در حوزههاي علميّه، به قدري روشن و واضح است که نيازي به تفصيل و توضيح ندارد. «پژوهش» مغزِ کار حوزوي و آبروي حوزۀ علميّه است و بدين سبب بايد در مجموعۀ نظام و سازمان حوزههاي علميّه، برخوردارِ از جايگاه برتر و مشمول عطفِ توجّه ويژۀ مسئولان امر باشد.
هم شناسايي نخبگان و پژوهشگران و هم گشودن چترِ حمايتيِ خاص از آنان در همۀ زمينهها و هم زمينهسازي براي تربيتِ محقّقانِ جديد از وظايف سنگين و بسيار ضروري مراکز و دستگاههاي آموزشي و پژوهشي حوزۀ علميّه است و تنها بدين وسيله ميتوان، سطح مشارکت طلّاب عزيز جوان را در عرصههاي علمي و تحقيقي و نگارش آثار علمي، افزايش داد.البتّه روشن است که رشد و ارتقاء سطح پژوهش و تحقيقات، وابستگيِ تمام عيار به تقويت بنيۀ علمي و دانايي طلّاب گرامي دارد و زير بنا و بنيانِ پژوهش، آموزش است و لازم است تا در يک جهتگيريِ دقيق، برنامههاي آموزشي حوزه به طور متناسب، به صورتِ «پژوهش محور» تدوين و ترسيم گردد و به جاي تکيه بر کميّت و غفلت از عمق و دقّت، آموزش طلّاب از سطوح مقدّمات تا زمان حضور در عرصۀ دروس خارج -که ميدانِ وسيع تحقيقات و پژوهشهاي دامنهدار است- به گونهاي تنظيم شود که يک طلبۀ جوان پس از مدّت کوتاهي تعلّم و تحصيل، به طور طبيعي در صفِ محقّقان و پژوهشگران وارد شود و بتواند در زمينههاي مورد علاقه و تعلّقِ خود به خلق اثر قابل قبول علمي بپردازد.
2) اگرچه عالمان علوم ديني و معارف الهي در طول تاريخ حوزههاي علميّه، تأليفات و تحقيقات عديدهايِ را در ابعاد و زمينههاي گوناگون، از خود به جاي گذاردهاند و ما امروز بر سر يک سفرۀ گستردۀ پر نعمت و متنوّعِ علمي و پژوهشي نشستهايم و از فيضِ تحقيق و قلمِ غواصّان درياي بيپايان علوم الهي، بهره منديم، امّا بيترديد، رشد فزايندۀ مسائل و موضوعات علمي و نياز عرصههاي مختلف به تلاش و بررسيهاي عالمانه و محقّقانه، در مجموع شرايطي را پيش روي ما قرار داده است که بايد فعاليّتهاي پژوهشيِ حوزهها را بيش از پيش، گسترش دهيم و براي دفاع علمي و عقلاني از معارف والاي اسلامي و تببين متين و عالمانۀ اين معارف، اهتمام نماييم.از اينرو قلماندازي کردن و پديدآوردن آثار کممايه و بيمايه و يا رونويسي آثار گذشتگان و بازنويسيهاي مکرّر و غير ضروري از تأليفات پيشينيان، نه تنها خدمت به معارف اسلامي نيست بلکه مايۀ زحمت براي خوانندگان است.قلم مؤلّفان - به بيانِ بلند اميرمؤمنان- گوياترين نماد آنان و روشنترين انعکاس شخصيّتي و نشاندهندۀ وزن و طراز علمي آنان: «قلمُک ابلغُ ما ينطقُ عنکَ» است و از اين جهت بر همۀ خالقان آثارمکتوب در حوزههاي علميّه خصوصاً طلّاب جوان عزيز که آيندۀ حوزههاي علميّه در دست انديشه و تفکّرآنان قرار دارد، فرضِ عيني است که همواره در حال تلاش و مجاهدتِ بيوقفه علمي و درکِ حضور اساتيدِ فنّ باشند، تا انشاءالله، اثرات آنان، آبرو و چشمروشني حوزههاي علميّه و طبعاً مايۀ رضايت و خشنودي حضرت بقيةاللهالأعظم«ارواحنافداه» باشد.فرزندان عزيز جوان بدانيد که رسيدن به رتبۀ شخصيتهاي بزرگي همانند علّامه عليالاطلاق، حضرت علّامۀ حلّي«اعلياللهمقامهالشّريف» -که جشنوارۀ امروز شما مزيّن به نام درخشان و پرتلألو اوست- جُز از مسير جهاد علمي پايان ناپذير و فدا کردن بسياري از خواستها و اميال و آرزوهاي معقول و مشروع در پيش پاي تحصيل و تعلّم علم، امکانپذير نيست.
3) البتّه بيشک اين فضل و توفيق الهي است که بايد تلاشهاي گستردۀ شما را به ثمر برساند: «فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرينَ» و آنچه مايۀ جلب فضائل و توفيق خداوند تعالي است، اخلاصِ در عمل و انضمامِ ايمان و عمل صالح است: «وَ يَسْتَجيبُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ».
عزيزان من! خلوص، رنگ خداست: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً». اين رنگِ روحافزا و چشمنواز را در جهادِ علمي خود، هيچگاه فراموش نکنيد و بدانيد که تفکّر و تحقيق، بايد پس ازقيام براي خدا باشد: «قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا» چنانکه تعليم الهي، پس از تقواي الهي و متفرّع بر آنست: «وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ».
از خداوند تعالي با ابتهال و نياز، مسألت ميکنم تا شما طلّاب جوان گرامي را در رسيدن به قلّههاي علم و عمل و ساختن آيندهاي درخشان براي حوزههاي علميّه، توفيقِ روزافزون، کرامت فرمايد وقلب مقدّس حضرت ولياللهالأعظم«ارواحنافداه و عجلالله فرجهالشّريف» را از شما سربازانِ سرنوشتساز و تلاشگر، مسرور و مبتهَج سازد و همۀ شما و ما را مشمول ادعيّۀ زاکيۀ آن بزرگوار فرمايد.«إِنَّ رَبِّي لَسَميعُ الدُّعاءِ».
والسّلام عليکم و رحمةالله و برکاته
حسين المظاهري
3 / جماديالاول / 1435
14 / اسفند / 1392
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
«الحمدلله الذي علّم بالقلم، علّم الانسان مالم يعلم و صلّيالله علي سيّدنا محمّد النّبي الخاتم و علي آله خُزّانِ العلم و اصولِ الکَرَم»
خداوند سبحانِ عليم را سپاسگزاريم که جشنوارۀ علّامه حلّي«قدسسرّهالشّريف» براي چهارمين دورۀ متوالي در حوزۀ علميّۀ اصفهان و به منظور تجليل از طلّابِ جوانِ قلم به دست، برگزارميگردد. اين حادثۀ خجسته و اميدبخش، نشان از وجود استعدادهاي برتر و آيندهساز در اين حوزۀ کهنِ هزار ساله است که با نشاط علمي و پژوهشي خود، چراغ اميدواري به آيندهاي درخشان براي حوزۀ علميّۀ اصفهان را روشن نگاه داشتهاند.تقدير و تکريم اين اميدهاي جوان، حرکتي سازنده و نشأت گرفته از فعلِ الهي است: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ».
با تشکّر صميمانه از همۀ متصدّيان و مسئولان برگزاري اين جشنواره خصوصاً مرکز مديريّت حوزۀ علميّۀ اصفهان و اداء احترام به پديدآورندگان آثار برگزيده، نکاتي را يادآور ميشوم:
1) اهميّت و ضرورت تحقيقات و پژوهش و جايگاه بيبديل آن در حوزههاي علميّه، به قدري روشن و واضح است که نيازي به تفصيل و توضيح ندارد. «پژوهش» مغزِ کار حوزوي و آبروي حوزۀ علميّه است و بدين سبب بايد در مجموعۀ نظام و سازمان حوزههاي علميّه، برخوردارِ از جايگاه برتر و مشمول عطفِ توجّه ويژۀ مسئولان امر باشد.
هم شناسايي نخبگان و پژوهشگران و هم گشودن چترِ حمايتيِ خاص از آنان در همۀ زمينهها و هم زمينهسازي براي تربيتِ محقّقانِ جديد از وظايف سنگين و بسيار ضروري مراکز و دستگاههاي آموزشي و پژوهشي حوزۀ علميّه است و تنها بدين وسيله ميتوان، سطح مشارکت طلّاب عزيز جوان را در عرصههاي علمي و تحقيقي و نگارش آثار علمي، افزايش داد.البتّه روشن است که رشد و ارتقاء سطح پژوهش و تحقيقات، وابستگيِ تمام عيار به تقويت بنيۀ علمي و دانايي طلّاب گرامي دارد و زير بنا و بنيانِ پژوهش، آموزش است و لازم است تا در يک جهتگيريِ دقيق، برنامههاي آموزشي حوزه به طور متناسب، به صورتِ «پژوهش محور» تدوين و ترسيم گردد و به جاي تکيه بر کميّت و غفلت از عمق و دقّت، آموزش طلّاب از سطوح مقدّمات تا زمان حضور در عرصۀ دروس خارج -که ميدانِ وسيع تحقيقات و پژوهشهاي دامنهدار است- به گونهاي تنظيم شود که يک طلبۀ جوان پس از مدّت کوتاهي تعلّم و تحصيل، به طور طبيعي در صفِ محقّقان و پژوهشگران وارد شود و بتواند در زمينههاي مورد علاقه و تعلّقِ خود به خلق اثر قابل قبول علمي بپردازد.
2) اگرچه عالمان علوم ديني و معارف الهي در طول تاريخ حوزههاي علميّه، تأليفات و تحقيقات عديدهايِ را در ابعاد و زمينههاي گوناگون، از خود به جاي گذاردهاند و ما امروز بر سر يک سفرۀ گستردۀ پر نعمت و متنوّعِ علمي و پژوهشي نشستهايم و از فيضِ تحقيق و قلمِ غواصّان درياي بيپايان علوم الهي، بهره منديم، امّا بيترديد، رشد فزايندۀ مسائل و موضوعات علمي و نياز عرصههاي مختلف به تلاش و بررسيهاي عالمانه و محقّقانه، در مجموع شرايطي را پيش روي ما قرار داده است که بايد فعاليّتهاي پژوهشيِ حوزهها را بيش از پيش، گسترش دهيم و براي دفاع علمي و عقلاني از معارف والاي اسلامي و تببين متين و عالمانۀ اين معارف، اهتمام نماييم.از اينرو قلماندازي کردن و پديدآوردن آثار کممايه و بيمايه و يا رونويسي آثار گذشتگان و بازنويسيهاي مکرّر و غير ضروري از تأليفات پيشينيان، نه تنها خدمت به معارف اسلامي نيست بلکه مايۀ زحمت براي خوانندگان است.قلم مؤلّفان - به بيانِ بلند اميرمؤمنان- گوياترين نماد آنان و روشنترين انعکاس شخصيّتي و نشاندهندۀ وزن و طراز علمي آنان: «قلمُک ابلغُ ما ينطقُ عنکَ» است و از اين جهت بر همۀ خالقان آثارمکتوب در حوزههاي علميّه خصوصاً طلّاب جوان عزيز که آيندۀ حوزههاي علميّه در دست انديشه و تفکّرآنان قرار دارد، فرضِ عيني است که همواره در حال تلاش و مجاهدتِ بيوقفه علمي و درکِ حضور اساتيدِ فنّ باشند، تا انشاءالله، اثرات آنان، آبرو و چشمروشني حوزههاي علميّه و طبعاً مايۀ رضايت و خشنودي حضرت بقيةاللهالأعظم«ارواحنافداه» باشد.فرزندان عزيز جوان بدانيد که رسيدن به رتبۀ شخصيتهاي بزرگي همانند علّامه عليالاطلاق، حضرت علّامۀ حلّي«اعلياللهمقامهالشّريف» -که جشنوارۀ امروز شما مزيّن به نام درخشان و پرتلألو اوست- جُز از مسير جهاد علمي پايان ناپذير و فدا کردن بسياري از خواستها و اميال و آرزوهاي معقول و مشروع در پيش پاي تحصيل و تعلّم علم، امکانپذير نيست.
3) البتّه بيشک اين فضل و توفيق الهي است که بايد تلاشهاي گستردۀ شما را به ثمر برساند: «فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرينَ» و آنچه مايۀ جلب فضائل و توفيق خداوند تعالي است، اخلاصِ در عمل و انضمامِ ايمان و عمل صالح است: «وَ يَسْتَجيبُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ».
عزيزان من! خلوص، رنگ خداست: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً». اين رنگِ روحافزا و چشمنواز را در جهادِ علمي خود، هيچگاه فراموش نکنيد و بدانيد که تفکّر و تحقيق، بايد پس ازقيام براي خدا باشد: «قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا» چنانکه تعليم الهي، پس از تقواي الهي و متفرّع بر آنست: «وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ».
از خداوند تعالي با ابتهال و نياز، مسألت ميکنم تا شما طلّاب جوان گرامي را در رسيدن به قلّههاي علم و عمل و ساختن آيندهاي درخشان براي حوزههاي علميّه، توفيقِ روزافزون، کرامت فرمايد وقلب مقدّس حضرت ولياللهالأعظم«ارواحنافداه و عجلالله فرجهالشّريف» را از شما سربازانِ سرنوشتساز و تلاشگر، مسرور و مبتهَج سازد و همۀ شما و ما را مشمول ادعيّۀ زاکيۀ آن بزرگوار فرمايد.«إِنَّ رَبِّي لَسَميعُ الدُّعاءِ».
والسّلام عليکم و رحمةالله و برکاته
حسين المظاهري
3 / جماديالاول / 1435
14 / اسفند / 1392