در ابتدا، استاد، سرکارخانم حاجی مقصودی به بیان خلاصه‌ای از مطالب مربوط به پاراگراف نویسی، از جمله: انواع پاراگراف، انواع جمله، ساختار پاراگراف‌های مقدمه، پشتیبان و نتیجه اشاره کرد و سپس به نقد و بررسی پاراگراف بندی مقاله یکی از طلاب مدرسه تحت عنوان: « تبیین نهضت فرهنگی امام حسین علیه السلام » پرداخت.
از جمله نقدهایی که بر پاراگراف‌های مقاله مذکور وارد شد عبارت بود از:
- در مقاله پاراگراف‌های کمتر از 3 خط و یا بیشتر از 12 خط موجود بود در این زمینه استاد افزود: پاراگراف بین 3 تا 12 خط می باشد و طولانی بودن پاراگراف باعث خستگی مخاطب می‌شود.
- دو عنوان هیچ گاه پشت سر هم قرار نمی‌گیرد؛ باید حتما ذیل هر عنوانی پاراگراف‌های مقدمه، پشتیبان و نتیجه بیان شود.
- اصول در پاراگراف‌های مقدمه رعایت نشده است؛ چرا که بیان شد: در پاراگراف مقدمه نیاز به محرک، بیان مدعا و طرح مسئله است در صورتی که در پاراگراف مقدمه به این مباحث پرداخته نشده است.
- پیرامون پاراگراف پشتیبان بیان شد: پشتیبان اصلی به توضیح موضوع و پشتیبان فرعی به توضیح پشتیبان اصلی می پردازد در صورتی که در این مقاله، پاراگراف های پشتیبان به خوبی به وظایف خود نپرداخته‌اند.
- نقل مستقیم اگر از 3 خط بیش تر باشد باید حتما چپ چین شود یعنی 3 سانتی‌متر از سمت راست فاصله بگیرد؛ چرا که نقل قول‌های مستقیم جزء متن مقاله محسوب نمی‌شود، مگر اینکه به زبان متن برگردانده شوند.
- در مقاله‌ی مذکور، پاراگراف‌هایی بدون آدرس دهی دیده می‌شود هر پاراگرافی که نوشته می‌شود باید استناد داشته باشد در غیر این صورت در حکم یک مطلب غیر مستند است و هیچ اعتباری ندارد.
نقد و بررسی پاراگراف بندی مقاله توسط استاد مذکور، به فهم بهتر طلاب در خصوص پاراگراف نویسی کمک نمود و مورد استقبال طلاب واقع شد.
