کارگاه « نشانه گذاری و ویرایش متون علمی » توسط مدرسه فاطمیه کهنوج در فضای مجازی برگزارشد.
در ابتدای این کارگاه استاد مربوطه خانم قاسمی ابتدا نشانه گذاری را تعریف کردکه: نشانه گذاری: کاربرد علائمی است در جاهای مختلف جمله، که خواندن جملات و درک مطالب متن را برای ما آسان می کند و برخی از ابهامات جملات را برطرف می کند .
وی اعلام کرد سابقة نشانه های نگارشی به شکل امروزی به دو قرن اخیر می رسد که به پیروی از غربی ها همزمان با صنعت چاپ در ایران رایج شد.
در ادامه این کارگاه، استاد، اظهار داشت: نشانه های نگارشی در واقع، درمباحث با عنوان نقطه گذاری ، یا نشانه گذاری یا علائم سجاوندی بررسی می شوند و نویسندة خوب در بهره گیری از این نشانه ها نه باید افراط کندو نه تفریط.نویسنده ای که به قدر کافی از این نشانه ها بهره نگیرد نمی تواند مفهوم خود را به روشنی برای دیگران منتقل کند و اگر در نوشته ای هم بیش از اندازه از این نشانه ها استفاده شود، نوشته سنگین می شود. پس باید روش واحدی را درپیش گرفت و با توجه به معیار های کاربرد هر نشانه، همواره نشانه های نگارشی را در جای خود قرار دهیم .
وی نشانه های مهم سجاوندی مانند نقطه ، نقطه ویرگول، خط فاصله، پرانتز و ... ،را به همراه موارد مهم کاربرد آن ها در ضمن مثال برای طلاب بیان کرد و در پایان متنی را در اختیار طلاب قرار داد و از ایشان خواست کاربرد نشانه های نگارشی را در این متن مشخص کنند.
