پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بر پايه ي حكم عقل، ارتباط با ديگران، امري اجتناب ناپذير و ضروري است و انسان ها، با هر نوع عقيده و منش و آيين، به منظور تأمين منافع و رفع مسائل و اختلافات، به برقراري روابط با ساير افراد به ويژه استعانت و كمك گرفتن از غيرمسلمانان در شرايط خاص، نياز دارند. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه بر اساس آيات و روايات و نيز سيره معصومين(عليهم السلام)، ارتباط با كافران و استعانت از آنها، بايد بر اساس اصول و قواعدي خاص جريان يابد و در آيات و روايات، به حدود و الزامات مرتبط با اين مهم، پرداخته شده است و استعانت از كفار طبق شروطي مشروعيت پيدا كرده و مورد پذيرش قرار گرفته است. بنابراين، استعانت از كفار عليه دشمنان مسلمانان را در صورت نياز مسلمانان و مورد اعتماد بودن كفار جايز مي دانند. با توجه به اهميت اين موضوع در حيطه سياسي و امنيتي، در اين پژوهش، سعي بر آن شده است كه به روش توصيفي- تحليلي و با مراجعه به منابع ديني و به شيوه اسنادي و توصيفي، ضمن بررسي آيات و روايات مرتبط با چگونگي و شروط استعانت از كفار، مهم ترين الزامات ارتباط و استعانت از ايشان همچون «مبنا در نظر گرفتن قاعده ي نفي سبيل»، «دوستي نكردن با كافران»، «دشمني كردن با كفار»، «عدم اعتماد به كفار» و... را بررسي و تبيين مي نمايد.