پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زيبايي نمودي از هماهنگي، توازن و نظم است كه همراه با پاكي و شكوه، بر حقيقت اشيا پوشانده مي‌شود؛ آنچنان كه عقل و تمايلات عالي آدمي را بر مي انگيزد و ميل به زندگي و نشاط را براي او فراهم مي آورد. در واقع زيبايي ها، نشانه اي روشن از آفرينش و خالق زيبايي ها دارد. خاستگاه فطري زيبايي در وجود انسان علاوه بر ارضاي حس زيبا طلبي سبب توجه و حركت به سوي زيباي هاي حقيقي و در نتيجه پرهيز از زشتي ها و رسيدن به كمال است. با توجه به سرعت سير تحولي زندگي انسان و خلط زيبايي ها از نازيبايي، جامعه امروز نيازمند مباحث اسلامي و معرفتي است تا از اين طريق بتوان با ارائه مصاديقي صحيح از زيبايي هاي حقيقي و الهي و كاربرد آنها در زندگي، انساني متعالي و جامعه‌اي ديني تربيت نمود. پژوهش حاضر از منظر قرآن و روايات به اين موضوع پرداخته و با بررسي اين منابع ، به تحليل مظاهر زيبايي و كاربرد آن در زندگي انسان، پرداخته است. جمع آوري مطالب در اين تحقيق، با استفاده از فيش برداري و به روش كتابخانه اي بوده و در پرازش آن ها نيز از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است.در بسياري از آيات قرآن كريم و روايات معصومين از زيبايي هاي حقيقي سخن به ميان آمده و زيبايي هايي چون ايمان، صبر، عقل و علم در دنيا زينت حقيقي براي انسان شمرده شده و در آخرت نيز نعمت هاي بهشتي وعده داده شده كه از لحاظ زيبايي در بالاترين درجات هستند. كاربرد زيبايي در بعد فردي در حيطه اعتقادي، اخلاقي مورد بررسي قرار گرفته و در بعد اجتماعي نيز كاربرد زيبايي ها در دو مقوله خانواده و محيط جامعه مورد توجه قرار گرفته است. بنابراين زيبايي ها در ابعاد مختلف زندگي انسان كاربرد دارند. كليد واژه: كاربرد زيبايي، مظاهر، زينت و جمال، قرآن و روايات