پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ازجمله مفاهيم ارزشمندي كه به‌عنوان يكي از اصول موردتوجه همه شريعت‌ها و سنت‌ها به‌ويژه اسلام در طول تاريخ بوده و در آموزه‌هاي دين اسلام نيز بسيار موردتوجه قرارگرفته و به آن سفارش شده است احسان و نيكوكاري در جامعه است. لذا بررسي مفهوم احسان و كساني كه عمل نيك را كه به تعبير قرآن محسنين هستند، حائز اهميت مي‌باشد؛ زيرا يكي از فضايل بزرگ انساني، نيكوكاري است و دانستن اين مسئله كه اگر فردي عمل صالحي انجام داد اجر او ضايع نمي‌شود، افراد بسياري را به سمت نيكوكاري مي‌كشاند. در اين تحقيق معناي ضايع نشدن اجر محسنين در دنيا و آخرت در جهت حسن فعلي و حسن فاعلي موردبررسي قرارگرفته است؛ و همچنين درباره‌ي احسان و محسنين در ذيل آيات بيان‌شده است كه هر كس به‌اندازۀ وزن ذرّه‌اي كار خير كرده پاداش و جزاي آن را مي‌بيند؛ و عمل هر عمل‌كننده‌اي كه خير باشد تباه و ضايع نمي‌شود و نزد پروردگار خود باقي است و اجر آن‌هم در دنيا و هم در آخرت به او داده مي‌شود. ولي اين عمل بايد داري حسن فعلي و حسن فاعلي باشد و اين دو مسئله براي انجام عمل خيري كه شامل اجر مي‌شود جدانشدني است؛ يعني عمل نيكي كه از انسان سر مي‌زند اولاً بايد آن عمل نيك باشد البته نيك بودني كه ازنظر عقل و شرع است و شريعتي كه در قرآن بيان‌شده و ثانياً انجام دهنده عمل بايد خلوص نيت و قصد قرب الهي را دارا باشد. پس اجر دنيوي و اخروي عمل صالح به عملي تعلق مي‌گيرد كه انسان ايمان و اعتقاد به خداوند داشته باشد و عمل‌كننده به عمل صالح باشد.