پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مهم ترين مراتب ايمان، مساله ايمان به غيب است كه باعبارت «يومنون بالغيب» ذكر شده است.از آن‌جا كه ايمان به غيب در آيات ابتدايي سوره مباركه بقره از صفات متقين و سبب دستيابي به هدايت بيان شده است، دستيابي به مفهوم و مصداق صحيح و كامل آن ضروري مي‌نمايد. اين پژوهش در نظر دارد عقايد مهمترين مفسران شيعه و اهل تسنن درباره مصاديق غيب را مطرح كرده و مورد بررسي قرار داده و با مقايسه و نقد اين نظرات و به دست آوردن وجوه اشتراك و افتراق آن‌ها به مصاديق اصلي و مراد خداوند از اين نوع ايمان دست يابد. تحقيق پيش رو با روش تحليلي توصيفي و با استفاده از منابع ديجيتالي و كتابخانه اي نگاشته شده است. به طور كلي مي توان وجوه اشتراك مفهوم واژه ي غيب بين علماي فريقين را به صورت زير دسته بندي كرد: 1- غيب هر آن چيزي ست كه غايب از حس است و با حواس ظاهري قابل ادراك نيست. 2- چيزهاي پنهان و پوشيده 3- چيزهاي ناديده اما در مورد مصاديق غيب، از ديدگاه علماي فرقين عناويني مثل وجود خداوند، انبيا و پيامبران، وحي، بهشت و جهنم، قيامت و برانگيخته شدن بعد از مرگ و معاد از مصاديق غيب مي باشند. اما در اينكه امام زمان(عج)يكي از مصاديق غيب هستند و ايمان به ايشان ايمان به غيب است اشتراك عقيده ندارند.