پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

متكلمان اسلامي معتقدند كه ولايت، امري الهي و تكويني است و خداوند، پيامبر اكرم (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه معصومين (عليه‌السلام) را به عنوان خلفاي خود در زمين منصوب كرده است. تولي و تبري، دو ركن اساسي ولايت‌پذيري هستند و ولايت در اسلام، به معناي رهبري و زعامت جامعه اسلامي است كسي‌كه ولايت را به طور كامل مي‌پذيرد، بايد هم نسبت به اولياي الهي محبت و مودت داشته باشد و هم از دشمنان خدا بيزاري جويد. ولايت‌مداري در جامعه‌ي اسلامي است كه يكي از مهم‌ترين آموزه‌هاي اسلام است، بررسي رابطه تولي و تبري با ولايت‌پذيري، مي‌تواند به ترويج فرهنگ ولايت‌مداري در جامعه و افزايش بصيرت و آگاهي مردم نسبت به اين موضوع كمك كند. در اين نوشتار به روش كتابخانه اي توصيفي به بررسي ادله عقلي و نقلي ولايت ، تولي و تبري و بيان ديدگاه متكلمان اسلامي در رابطه‌ي بين تولي و تبري با ولايت‌پذيري پرداخته شده است . , و اين نتيجه حاصل شدكه ارتباط بين تولي و تبري با ولايت بسيار نزديك است. زماني كه فردي به ولايت ائمه اطهار (ع) اعتقاد پيدا مي‌كند، به طور طبيعي به دوستي با آنان (تولي) و دشمني با دشمنان آنان (تبري) متمايل مي‌شود. اين دوستي و دشمني، صرفاً يك احساس عاطفي نيست، بلكه يك باور عميق و پايدار است كه بر تمام ابعاد زندگي فرد تأثير مي‌گذارد. و صرفاً يك باور قلبي بدون عمل نيست بلكه كاملا در رفتار نمود دارد