پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اسلام به عنوان دين جامع و جهان شمول ، احكام و مقررات فراواني را به منظور تبيين وظايف انسان در رابطه با خداوند و تنظيم روابط او با همنوعانش بيان نموده است .اين احكام به صورت مجموعه اي از حقوق و تكاليف است از جمله اين مقررات ،‌حقوق و وظايفي است كه اعضاي يك خانواده ، از آن برخوردارند. اسلام براي خانواده اهميت ويژه اي قائل است و براي سلامت خانواده و پيشگيري از تزلزل آن ، دستورات فراواني وجود دارد. از ميان اعضاي خانواده ، زن بيش از ديگران مورد توجه قرار گرفته است. موضوع اشتغال زن در خارج از خانه و مشاركت اقتصادي آنان يكي از مسائل چالش برانگيزي است كه اگر به ابعاد مختلف آن ، توجه دقيقي نشود ، استحكام خانواده را در معرض خطر قرار مي دهد. اين پژوهش پس از بررسي مباني فقهي – حقوقي اشتغال زنان به اين نتيجه مي رسد كه اشتغال زنان در خارج از خانه به نحو مشروط و در شرايط خاص جايز است. مشاغل بانوان بايد به گونه‌اي باشد كه هم شأن آنها حفظ شود و هم مديريت منزل و حضور در كنار كودك و فرزند را از دست ندهند.در فقه اماميه بعضي مشاغل به دليل منع شرعي يا مصلحت انديشي نظام براي بانوان ممنوع مي باشد. اشتغال زنان تا آنجا كه به استحكام خانواده لطمه نزند و تربيت فرزندان را به خطر نيندازد و با رعايت عفاف و پرهيز از اختلاط زن و مرد صورت گيرد ؛ بلا مانع است و گرنه در اسلام اولويت با خانواده و حفظ حريم اين نهاد مقدس است و مجموع تعاليم اسلامي، در صدد است تا زن بدون ضرورت هاي اقتصادي ، سياسي و اجتماعي محيط امن خانه و خانواده را ترك نگويد.