پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رازداري يكي از بافضيلت ترين صفات اخلاقي در شريعت اسلام به شمار مي‌رود؛ به گونه‌اي كه آيات و روايات فراواني در اين زمينه وارد شده است. اهميت راز داري به اندازه‌اي است كه خداوند عمل كساني را كه رازهاي مسلمين را آشكار مي‌كنند، در زمره‌ي گناهان كبيره دانسته وآنها را دشمنان خود مي‌داند و در روايات هم راز، امانت و فاش كردن آن خيانت درامانت دانسته شده است. افشاي راز پيامدهايي از جهات گوناگون به دنبال دارد كه در اين تحقيق با روش توصيفي به بررسي اين پيامدها از جهت فردي ، خانوادگي و اجتماعي پرداخته شده است. راز دار نبودن، پيامدهاي فردي زيادي اعم از دنيوي و اخروي به دنبال دارد كه به برخي مانند ذلت و خواري، ضايع شدن عمل، از بين رفتن سلامت شخص و گرفتار عذاب الهي شدن ، جزء بدترين افراد درقيامت، محروم از درجات حورالعين در آيات و روايات اشاره شده است. پيامدهاي خانوادگي زيادي نيز حاصل از عدم رازداري بين همسران و يا والدين و فرزندان وجود دارد. از جمله ذلت وخواري همسر، آبروريزي، ورود اغيار در حريم خصوصي و مهمتر اينكه روح بي اعتمادي و بدبيني در خانواده حاكم خواهدشد و آرامش و نشاط از خانواده سلب مي شود. علاوه برپيامدهاي فردي و خانوادگي راز دار نبودن افراد در جامعه نيز تاثيرگزار است كه به طور عمده در بعضي مشاغل و مسائل حكومتي نمود دارد. پيامدهايي مانند ريخته شدن ابروي افراد و ازبين رفتن قدرت انتخاب از پيامدهاي عدم رازداري دربرخي مشاغل است و پيامدهايي مانند خنثي شدن نقشه هاي مهم و شكست و ايجاد نفاق در جامعه پيامدهاي وسيعتر تر عدم رازداري است كه يك جامعه درگير اين پيامدها خواهند شد.