پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده دين مبين اسلام كامل ترين آيين و آخرين آن‌هاست كه توسط نبي مكرم اسلام  به جهانيان با كتاب قرآن كريم معرفي شده است و قرآن دريايي ژرف از معارف ناب الهي است كه هرچقدر بشر به آن چنگ زند تنها توانسته جرعه‌اي از آن را بنوشد بنابراين تحقيق و پژوهش در اين كتاب بزرگ همواره مورد نياز بشر است تا شايد بتواند به علوم بيشتر از آن دست يابد و همچنين شناخت اين دين در گرو شناخت دقيق علوم قرآني مي‌باشد. پرداختن به علوم قرآني و جزئيات آن از ابتداي اسلام و تاكنون همواره داراي اهميت فراواني بوده است و از آنجاييكه متمسّكين به دين اسلام از دو فرقه‌ي بزرگ شيعه و اهل تسنن تشكيل يافته است بنابراين بررسي نظرات اين دو فرقه به خصوص در علوم قرآني همواره داراي اهميت فراواني مي‌باشد كه پژوهش حاضر به نظرات دو دانشمند شيعه و اهل تسنن ،آيت الله جوادي آملي و جلال الدين سيوطي، در باره‌ي تحريف و نسخ و محكم و متشابه قرآن كريم مي‌پردازد كه آيت الله جوادي آملي كلا معتقد به تحريف ناپذيري كتاب الهي است در حالي كه سيوطي تحريف به فزوني را رد كرده ولي با اعتقاد به نسخ آياتي از قرآن كريم و حذف آن‌ها و به تبع آن، تحريف به كاستي را مي‌پذيرد و در بحث نسخ هردو دانشمند از شرايط نسخ بر انشايي بودن آن تأكيد دارند ولي آيت الله جوادي آملي از انواع نسخ تنها نسخ حكم و بقاي تلاوت را مي‌پذيرد در حالي كه سيوطي به نسخ حكم و تلاوت هردو معتقد مي‌باشد و در محكم و متشابه آيت الله جوادي آملي و سيوطي هردو واو موجود در «والرّاسخون في العلم »در آيه 7 سوره آل عمران را استينافي مي‌دانند با اين تفاوت كه آيت الله جوادي آملي با دلايل نقلي و عقلي ديگر،عالم بودن به تأويل آيات متشابه را به معصومان و پيروان راستين آن‌ها نيز تجرّي مي‌دهد در حالي كه سيوطي علم به تأويل متشابهات را مختص خداوند مي‌داند.