پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده انسان موجودي اجتماعي است و همواره نيازمند تعامل با ديگران است؛ زيرا انسان به تنهايي نمي تواند نيازهاي عاطفي و مادي و غيرمادي خود را برطرف كند لذا دايم با اطرافيان خود در ارتباط است . اين ارتباط با ديگران نبايد به گونه اي باشد كه آبرو و حيثيت مومن را از بين ببرد . يكي از وظايف مومنين نسبت به همديگر حفظ آبرو و حيثيت همديگر مي باشد . بنابراين مناسبات اجتماعي افراد با همديگر در جامعه بايد به گونه اي باشد كه در راستاي حفظ آبرو و حيثيت همديگر باشد. حفظ و صيانت از آبرو و عرض به معناي حفظ همه آن چيزي است كه انسانيت انساني را مي سازد؛ زيرا جان زماني مي ارزد كه اصول انساني آن حفظ شده بود؛ وگرنه جان بي اصول انساني براي انسان ها كمترين ارزش را دارد؛ چرا كه شرافت و كرامت انساني براي خود انسان ارزشمندتر از هر چيزي است. از اين رو انسان ها جان و مال خويش را براي عرض خويش و ديگران مي دهند و اين گونه نيست كه كسي عرض خويش را براي جان و مال بدهد مگر آنكه از فطرت انساني خود خارج شده باشد. به سخن ديگر، حفظ و صيانت از آبرو يعني شخصيت انساني خود و ديگران مهم ترين چيزي است كه انسان آن را به عنوان امنيت خواهان است، به طوري كه اگر امنيت شخصيتي او تامين نشده باشد، گويي هيچ تاميني براي او نشده و امنيتي فراهم نيامده است. لذا در راستاي حفظ آبرو و حيثيت مومنين در مناسبات اجتماعي راهكارها و شيوه هاي خاصي وجود دارد كه مورد توجه در اين تحقيق مي باشد. از جمله راهكارهاي فردي كه براي حفظ آبرو و حيثيت مي توان نام برد ايمان ، پاكدامني ،عمل صالح، عفت ، حجاب و ... مي باشد و از راهكارهاي اجتماعي مي توان به عدم تجسس و پايش زندگي شخصي و اجتماعي افراد ، عدم ايجاد دعوا و نزاع بين مردم ، مدارا كردن با مردم و .... نام برد. كليدواژه: آبرو، حيثيت ، مومن ، مناسبات اجتماعي.