پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چکیده نظرات استاد ارائه کننده بحث :
بحث اشتغال زنان یک بحث حقوقی و فقهی نیست بلکه یک رویکرد اجتماعی است و این رویکرد یک ارزش دینی محسوب می شود یا نه. پدیده تمایل زنان به اشتغال به دو دلیل درآمدزایی و استقلال مالی از شوهر وجود دارد. اولا آیا این استقلال ها خوب است یا نه؟ ثانیاً وقتي به منابع اسلامی رجوع می کنیم  مواردي  جهت تایید اشتغال به دست می آوریم و تاثیراتی که بر مناسبات خانوادگی می گذارد را می توان تایید کرد و برآیند تأثیر نیز چگونه است. ما چند نوع الگوی ساختار خانواده داریم .1- الگو گذشته یک الگوی اقتدارگرا با محوریت مرد و تصمیمات توسط مرد گرفته می شد. آیا این مرد توجه به نیاز زن ِخانواده داشته و در فرآیند تصمیات شرکت می کرده یا نه؟ که به این الگوی ساختار خانواده عمودی می گویند و در جامعه مدرن این الگو به چالش کشیده شده 2- الگوی دیگری پیشنهاد شده است که الگوی پله ای است که مرد و زن با هم تصمیم می گیرند که الگوی مشارکتی می گویند و فرزندان هم تابع اشتراک پدر و مادر هستند 3- الگوی سوم در فضای پست مدرن است که هیچ چیز واقعی وجود ندارد هر چه در ذهن خود ساخته ارزش به ان می دهد و محصول ذهن ما ارزش پیدا می کند و هر چه انسان می پسندد به آن ارزش می دهد و هیچ اقتداری والدین برای فرزندان ندارد و در یک خط افقی والدین و فرزندان قرار دارند. در این الگو اوج فردگرایی است.
چکیده نظرات استاد منتقد :
 جناب آقای زیبایی نژاد چرا در ابتدا، بحث خانه داری زنان را  مورد بحث و بررسی قرار ندادند.همچنان که مقام معظم رهبری (دامه برکاته) فرمودند در اسلام نه تنها با کار کردن زن مخالف نیست بلکه تا انجایی که با شغل اساسی او که مهمترین شغل اوست مزاحمت نداشته باشد می توان برای زن شغل در نظر گرفت. و مهمترین شغل یک زن همسر داری و فرزنداری او است. و همچنین اشتغال زنان یک ارزش است نه یک پُز اجتماعی. در حالی که اگر به عنوان استعداد زن بیان شود و حتی بر اساس آیات قران کریم یک زن استعداد رهبری یک جامعه را مانند ملکه سبا دارد. و آیت الله جوادی آملی می فرماید: یک زن در رهبری هم موفق بوده است . و حتی می تواند قضاوت یا کارهای دیگر را نیز بر عهده بگیرد
                                     

نتایج دیدگاه موافق:
در حالی که اولویت اول در اسلام به روابط همسری و دوم به روابط مادرانه و سوم روابط اجتماعی و چهارم روابط اقتصادی ولی حالا بر عکس شده و اولویت آخر روابط همسری است و در جوامعی که که ارزش های غیر خانوادگی ، اقتصادی و اجتماعی مهم تر از ارزش های خانوادگی می شود باید منتظر افزایش طلاق و هم جنس گرایی، ازدواج سفید و ... شد. زنان خانه دار مصرف گراتر هستند و بیشتر وقت خود را در کوچه و بازار می گذرانند و یا مصرف زده رسانه می شوند و زن اگر در خانه تنها باشد دچار افسردگی می شود ولی گروهی از زنان واقعاً خدمت به جامعه می کنند و نمی توان زن امروز را متقاعد کرد که در خانه بنشیند بلکه باید شغلهایی مناسب با روحیات زنان و به صورت پاره وقت برنامه ریزی کرد

نتایج دیدگاه مخالف :
به زن دو نگاه وجود دارد یکی نگاه غرب گرایانه و دیگری نگاه شرق گرایانه. به زن در غرب به صورت یک جسم و یک شیء نگاه می شود و در شرق زن را سعی می کنند از آن هم که هست بالاتر بداند و در حد یک مرد و حتی زن بر مرد هم برتری دارد اما به نظر اسلام زن و مرد بر هم برتری ندارند بلکه هر کدام در جایگاه خود قرار داند و این نگاه مهم هست.

جمع بندی داور :
برای مشارکت اجتماعی واجب نیست زن از خانه بیرون بیاید. بلکه مهمترین مشارکت اجتماعی زن آن است که: 1.مرد را از نظر روانی نرمال به جامعه بفرستد.2.حریم حیا و عفاف را در جامعه محافظت کند. 3.بچه های تربیت کند که از نظر روان تعادل داشته باشند. 4.فرزند بیاورد و نیروی تحول ساز و پر تلاش روانه ی جامعه کند. در مشارکت سیاسی یک موقع زن مناصب سیاسی را می پذیرد و یک موقع اخلاق سیاسی را باز تولید می کند مگر برای دفاع مقدس چه کسی فرزند خود را راهی جبهه ها می کرد؟ مادر! و مهمترین استعداد یک زن، زن بودن اوست و اولین الویت برای زن خانواده و برای یک مرد خانواده و اجتماع است. وظیفه یک زن ایجاد فضای آرامش در خانواده است و مرد ایجاد امنیت در فضای اجتماعی .