پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده

این تحقيق با عنوان رابطة پيشرفت علم و خداباوري از سویی به تبيين تأثير پيشرفت علم بر خداباوري و از سوی دیگر به تأثير خداباوري بر علم پرداخته است.

در قرآن كريم پيشرفت علم به اين معناست كه از طريق پيشرفت در شناخت پديده­هاي طبيعي گامي در جهت نزديك شدن به خالق توانا و تقويت خدا باوري برداشته شود؛ از اين رو روش سطحي­نگري در علوم مختلف و تعقل نكردن در پديده­هاي طبيعي را تقبيح كرده است.

قرآن كريم با اختصاص بيش از يك سوم آيات به تفكر و شناخت علوم طبيعي و تجربي، مبتني بودن خداباوري را بر علم بيان كرده است. جهان اسلام و دانشمندان مسلمان، با تكيه بر آموزه­هاي قرآني، هيچ­گاه مسئله تعارض بين علم و دين، آن­گونه كه در غرب مطرح بوده را جدي نگرفتند. دين مبين اسلام چه از جهت متون ديني و چه از جهت تاريخي با علم مخالفتي نكرده است. توصيه به كسب علم به ويژه علوم تجربي و طبيعي در قرآن كريم، تاکنون مسلمين را در هر عصر و زماني بر آن داشته است تا به تأسيس مراكز علمي، نظاميه­ها، دارالعلم­ها و رصدخانه­ها همت بگمارند. از ديدگاه قرآن، علم­گرايي محض و تربيت علمي خالص، خلأيي است كه جوامع بشري را تهديد مي­كند؛ بنابراين هم چنان­كه علم مكمل ايمان و زمينه­ساز تشخيص ارزش­هاي برتر و هموار كنندة راه براي رسيدن به خدا باوري است؛ ايمان نيز در پيشرفت علوم تأثير دارد. پرهيز از فساد در علوم، عامل دست يابي اهل علم به امور مشتبه و زمينه سازی شناخت صحيح آيات الهي از جمله آثار ايمان بر علم از منظر قرآن كريم مي­باشد.

 

كليد واژه ها: علم، باور، خداباوري، پيشرفت علم، قرآن، پيوند علم و دين.