سنت ابتلا از منظر قران و نهج البلاغه

شناسه محتوا : 50552

1404/03/15

تعداد بازدید : 76

جهان همواره دستخوش تغيير و دگرگوني است و در واقع مجموعه اي است از خوشي ها و ناخوشي ها، آسايش و سختيها، درشتي ها و نرمي ها ، پستي ها و بلندي ها.... بدين سبب آدمي موقعيت هاي ناخوشايند خرد وكلاني را در برهه هاي مختلف زندگي تجربه مي كند. البته شايد اين فراز و نشيب ها در زندگي برخي افراد كم و يا بيشتر از ديگران باشد؛ ولي نمي توان كسي را يافت كه زندگي او هميشه به يك صورت و يكنواخت باشد. ،گاه اين فراز و فرودها خارج از توان انسان هاي معمولي است و آنها را به سوي منابع قابل اعتماد سوق مي دهند، قرآن كريم به عنوان كتاب آسماني دين مبين اسلام و نيز نهج البلاغه كه سخنان گهربار اميرالمومنين علي (ع ) است،ابتلاء را سنتي عام و فراگير، معرفي مي كند كه در طول تاريخ ، همواره ثابت بوده و حتي ائمه معصومين نيز ازآن مستثني نبوده اند. سنت ابتلاء ابزارهاي بيشماري دارد و انسان ها از طرق مختلف آزموده ميشوند و در پرتو آن صفات دروني و استعدادهايشان ظهور و بروز مي كند. اين دو كتاب گران سنگ به بيان اهداف، ابزارها و فلسفه و عوامل پيروزي در ابتلاي الهي پرداخته اند و از مهم ترين ويژگي هاي ابتلاء، عموميت و فراگيري انساني، مكاني و زماني، هدفمندي، تفاوت در سطوح دشواري آزمايشهاي الهي را مي توان نام برد. ابزارهاي سنت ابتلاء بيشمار است و اهم آن عبارتند از: نعمت ها،آسايش، مقامات معنوي و دنيوي، اولاد، اموال، فقر و غنا، مرگ و زندگي، سختي ها و مشكلات، لذايذ دنيوي........ در مورد فلسفه ابتلاء نيز به اهم آن اشاره مي كنيم كه عبارتند از: شكوفايي وپرورش استعدادهاي نهفته انسان، جلوگيري از غرور و ستم، تقويت نفوس و اراده ها، آشكار شدن درون انسان، جداشدن نيك از بد، ارزيابي اعمال برتر بندگان، برگشت به سوي حق، مايه عبرت و....
پدیدآورندگان
  • : سطح3
  • : تفسير و علوم قرآن
  • : قم
  • : قم
  • : قم - قم - مدرسه علمیه تخصصی معصومیه