پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده مهم‌ترين محل رشد و تربيت انسان‌هاست، بنابراين استحكام آن مورد توجه اسلام قرار دارد. يكي از فضائل اخلاقي كه باعث مستحكم شدن بناي خانواده مي‌شود، كظم‌غيظ است. فروبردن خشم كه در اسلام با واژة كظم‌غيظ بيان مي‌شود، از صفات متقين شمرده شده است و مي‌تواند سرمنشأ آثار اخروي و دنيوي فراواني گردد. با توجه به اهميت اين صفت اخلاقي در رشد و تعالي خانواده، شناخت نقش آن در پيشگيري و درمان اختلافات و درگيري‌هاي خانواده بسيار مهم است؛ چون دستيابي به اين صفت و عمل به آن بدون شناخت و تفكر در آثار دنيوي، اخروي و آسيب‌هاي عدم كظم‌غيظ امكانپذير نيست. به طور معمول زندگي انسان‌ها با ناملايماتي همراه است و براي داشتن يك زندگي همراه با آرامش، ضرورت دارد كه در برابر ناملايمات و رفتارهاي اشتباه ديگر اعضاي خانواده بتوان خشم خود را فرو برد. درست است كه اعضاي خانواده بايد به حقوق خود واقف باشند ولي اگر قرار باشد همسران، والدين و فرزندان در پي استيفاي حقوق خود سختگيري كنند و كظم‌غيظ نداشته باشند، بدون شك درگيري‌ و منازعاتي پيش مي‌آيد كه ممكن است زندگي را تلخ و غيرقابل تحمل كند. لذا تفكر بر معناي كظم‌غيظ و چگونگي اصلاح روابط خانواده توسط آن به عنوان يك عامل پيشگيري و در بعضي مواقع درمان در دو حوزه شناختي و عملي، در متصف شدن اعضاي خانواده به اين صفت پسنديده، نقش مهمي دارد. از جمله مهم‌ترين كاركرد پيشگيرانه مي‌توان به جلوگيري از اضطراب، طلاق، اعتياد اشاره كرد. ياد خدا، وضو گرفتن، سكوت، از جمله راهكارهاي دستيابي به كظم‌غيظ است كه اين تحقيق با استناد به آموزه‌هاي قرآني و روايات معصومين (عليهم‌السلام) و علم روانشناسي سعي در بيان آن دارد.