پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از تمايلات و استعداد هاي دروني انسان ميل و نياز به سرور ، بهجت و لذت در زندگي است. اضطراب هاي فكري و تنش هاي رواني از مشكلات جدي انسان عصر تكنولوژي و ارتباطات است كه منجر به كاهش احساس شادي در وي شده است . اين پژوهش با هدف بررسي شادي ازمنظر منابع ديني و تبيين مرز خوشي و خوشگذراني انجام شده است . پژوهش حاضر ، يك مطالعه كتابخانه اي است كه به تبيين ماهيت خوشي و شادي با رويكرد قرآني ، مي پردازد . شادي در قرآن داراي جايگاه خاصي است و به گونه هاي مختلف مورد تاييد و توجه قرار گرفته است ؛ اما نه شادي بيهوده و عبث بلكه شادي توأم با اهداف الهي و انساني . مفهوم شادي مجموعاً 25 بار با الفاظ مختلف(فرح و سرور) در قرآن آمده است . آيات قرآن درباره شادي دو دسته اند ؛ دسته اي از آيات مومنين را دعوت به شادي كرده اند و دسته ي ديگر شادي را نكوهش مي كنند . در اسلام ، شادي در دل جاي دارد، حال آنكه مشكل بسياري از اشخاص در قرن اخير اين است كه شادي را در هياهوي بيرون جستجو مي كنند. تعبير و تفسير دين از شادي اين است كه شادي ،خود هدف نيست ،بلكه عاملي مهم و موثر براي رسيدن انسان به كمالات والاي انساني و حركت خالصانه در مسير عبوديت است. كليدواژه: خوشي ، شادي، شادي ممدوح، شادي مذموم ، خوشگذراني.