پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در طول تاريخ اسلام، فعاليت‌هاي سياسي _ اجتماعي زنان را بدليل اثرگذاري بي‌نظير آن نمي‌توان ناديده گرفت. قرآن كريم هم كه كتاب جامع براي هدايت بشريت است، به حضور زنان در عرصه‌هاي سياست و اجتماع با رعايت اصل اهم و مهم نسبت به تكاليف متعدد ايشان پرداخته است. اسلام نه تنها بر انديشه‌هاي غلط جاري موجود در جامعه نسبت به حضور تكليف مدارانه زنان در عرصه‌هاي مختلف خط بطلان كشيده، بلكه براي زنان و مردان مصداق بارز و الگويي عملي همچون حضرت زهراسلام الله عليها كه از جنس مؤنث است را به همگان معرفي مي‌كند. لذا زنان مسلمان بايد با بهره‌گيري از رفتار سياسي و اجتماعي حضرت زهرا سلام الله عليها در زمينه هاي مشاركت اجتماعي و قانون گذاري حاضرشده و هرگاه مرز حق و باطل مجهول و درهم پيچيده شد آغازگر تبيين باشند. در مواجهه با فتنه‌ها با اقدام به موقع جهت بصيرت افزايي جامعه كوشا بوده، و با مطالبه گري از طريق امربه معروف و نهي از منكر در برابر فساد افراد بايستند.جهت تحقق حكومت اسلامي در برابر طاغوت ايستادگي نموده و با نفي آن جهت رسيدن به پيروزي، با رمز استقامت و پايداري و صبر به اعتلا آرمان اسلامي در جامعه كمك كنند. زنان همانند مردان با تهذيب نفس مي‌توانند حضور پر رنگ وفعالي در جامعه داشته و با رفتاري تكليف مدارانه و عفيفانه در جايگاه معلم و متربي به تعليم و تعلم و دست‌يابي به فناوري جهت پيشرفت جامعه اقدام نمايند و در اين مسير با تقويت حس تعاون و همكاري بين اعضاي جامعه، با محروميت و فقر و ثروت اندوزي بي ضابطه مقابله كنند و در راستاي عمل به تكليف اجتماعي خود، ازدواجي سازنده همانند حضرت زهراسلام الله عليها به ايفاي نقش‌هاي سياسي اجتماعي خود پرداخته و جهت قدرتمندسازي جامعه در راستاي تمدن نوين اسلامي نسلي مقتدر تربيت كنند. لذا پژوهش حاضر با رويكردي توصيفي_ تحليلي به نقش زنان در رشد و پيشرفت جامعه در دو حوزه سياسي_ اجتماعي مي‌پردازد.