پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: فرزند آوري و حفظ نسب‌ها در اسلام اهميت خاصي دارد و حكمت بسياري از احكام معرفي‌شده است. اخيراً با پيشرفت‌هاي بشري درزمينه‌ي پزشكي، روش‌هاي جديدي براي توليد نسل انساني پديد آمده است كه اغلب باهدف درمان زوج‌هاي نابارور يا زوج‌هايي با باروري آسيب‌زا، رشد چشمگيري يافته است. به‌كارگيري روش‌هايي همچون استفاده از اسپرم مردي غير از زوج، از نمونه‌هاي اين روش‌هاست، اما در اين روش، تشخيص پدر و مادر كودك حاصل را با چالش روبه‌رو كرده است. درزمينه‌ي بارداري به‌وسيله اسپرم، نظرات مختلفي وجود دارد و احكام مرتبط با آن در فقه و حقوق بيان‌شده است، با توجه به اهميت موضوع موردنظر ضرورت دارد با استفاده ازنظر فقها و حقوق‌دانان، ديدگاه‌هاي مختلف در مورد چنين باروري‌هايي، ازنظر جواز يا حرمت، نسب، ارث و ازدواج موردبررسي قرار گيرد تا جهات مختلف موضوع تبيين و بعضي از مسائل مورد نزاع در اين رابطه آشكار شود. يافته‌هاي پژوهش نشان داد، با استناد به ادله‌ي نقلي نظير قرآن و سنت، اصول عمليه نظر اصل برائت، احتياط، اصاله الصحه و...و نيز قاعده ضرورت، ادله عقلي و...مي‌توان حكم عمل مذكور را تبيين نمود. متناسب با پذيرش اين عمل و يا نفي آن نسب، ارث، ولايت و حضانت طفل نيز تعيين مي‌شود. لذا پژوهش حاضر در جهت تبيين موارد مذكور و باهدف پاسخگويي به سؤال اصلي احكام فرزند حاصل از اسپرم اهدايي در فقه و حقوق چيست؟ صورت گرفته است