پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

جامعه عبارت است از مجموعه‌اي از انسان‌هايي كه در جبر يك سلسلۀ نيازها و تحت نفوذ يك سلسه عقيده‌ها و ‌ايده‌ها و آرمان‌ها در يكديگر ادغام شده و در يك زندگي مشترك غوطه‌ورند و لذا هريك متأثر از ديگري هستند. اينجاست كه اهميت بهتر شدن اخلاقيات و كنش‌هاي هر فرد و تأثير او بر جامعه‌اي كه در آن زندگي مي‌كند، مشخص مي گردد. هرچه انسان بر خويشتن با ديد مثبت نگاه نكند و خود را دائماً مورد بازبيني قرار دهد، تأثيرش نه تنها بر زندگي فردي خود اوست، بلكه زندگي اجتماعي او را نيز مورد تأثير قرار مي‌دهد. اين تأثير مي‌تواند؛ رعايت حقوق همه انسان‌ها و مراعات انصاف در برخورد با آنان، ايجاد روابط مهرآميز و همراه با گذشت و فداكاري و ايثار با ديگر مؤمنان و مسلمانان. تقويت روحيه خدمت و اهتمام به امور مسلمانان، تقويت روحيه تعاون در كارهاي خير و تقوا و تكافل اجتماعي، ايجاد روحيه تفاهم و برادري ميان مؤمنان و مسلمانان و تحكيم روحيه مساوات‌خواهي، تقويت سعه صدر در معاشرت و ايجاد روحيه همفكري و شور و تبادل‌نظر و ... باشد. محقق در اين تحقيق، با روشي توصيفي – تحليلي، سعي در بيان جايگاه خوداتهامي(سوءظن به خود)، در آيات و روايات دارد.و تبيين آثار اجتماعي اين مهم، دارد.