پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مفاهيم پربسامد، در قرآن كريم، كفر است كه گستره آن سراسر قرآن را در بر گرفته است. كُفْر نپذيرفتنِ دين حق و باور نداشتن در بعد اعتقاد به اصول سه‌گانه دين اسلام و عدم التزام در عمل به فروعات است؛ كه موجب عذاب الهي مي‌شود. در پژوهش حاضر به روش تحليلي – تطبيقي افتراقات مربوط به آيات كفر اعتقادي و كفرعملي از ديدگاه علامه طباطبايي و علامه جوادي آملي مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به اينكه الميزان في تفسير القرآن و تفسير تسنيم شباهت هاي زيادي دارند و لي در برخي موارد نيز افتراقاتي دارند كه در اين تحقيق بررسي مي شود.ابتدا آيات مربوط به كفر از قرآن استخراج شده و سپس افتراقات آنها در چهار محورمباني،مفردات،منابع و برداشت هاي تفسيري بيان و مورد تحليل واقع شده است.باتوجه به افتراقات گفته شده در هرفصل علاّمه طباطبايي حقيقت كفر را بر اساس روايات اين‌گونه بيان مي‌دارد :1- انكار ربوبيت خدا 2- ترك عبادت او .و طبق نظر ايشان نااميدي از رحمت خداوند از گناهان كبيره است و لذا كفر محسوب مي‌شود. و علامه جوادي آملي در مورد كفر مي‌فرمايد: بالاترين درجه كفر اين است كه انسان خدا را در امور كارآمد نبيند و به سراغ انسان‌هاي مختلفي به جاي خداوند برود تا مشكلات خود را حل كند.