پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده واژه نجش در لغت به معناي راندن از مكاني به مكان ديگر و در اصطلاح فقهي به معامله اي اطلاق مي‌شود كه شخص ثالثي كه قصد خريد كالا را ندارد خويش را داخل در معامله مي‌سازد و به شكل دروغين و غير واقعي قيمت بالايي براي خريد اعلام مي كند يا خود را راغب به خرد كالا نشان مي‌دهد با اين هدف كه خريدار واقعي فريب خورده و كالاي مزبور را با قيمتي بالاتراز حد معمول خريداري كند يا معامله صوري انجام مي دهد تا رغبت خريدار را بيشتر كند. امروزه بازازيابي و تبليغات از جمله ملزومات فروش كالا مي باشد و افراد تحت همين بازارگرمي ها گاها اقدام به خريد جنس بدون كيفيت يا با قيمتي بالاتر از ارزش واقعي مي نمايند كه موجب ضرر آنان مي شود. در مذاهب فريقين و بين فقها در خصوص احكام تكليفي و وضعي اين نوع معامله اختلافاتي ديده مي شود، ظاهر اين است كه در كليت حرمت "نجش" اختلافي بين فقهاي شيعه و عامه نيست و هر كدام ادله اي بر حرمت ذكر نموده اند كه مابه اشتراك اين ادله آيات ،روايات،عقل واجماع است كه ازديدگاه چهارگانه مذاهب اهل سنت و اماميه نقل شده است. مطلب ديگر در باره معامله اي است كه با اين بيع شكل ميگيرد قول مشهور فقها فريقين قائل به صحت معامله هستند و در مورد ثبوت خيار يا عدم آن دو قول وجود دارد وقول مشهور به ثبوت خيار نظر دارند و برخي به عدم ثبوت خيار معتقدند است. بنابراين با توجه به اينكه محور بيع نجش يك امر معمول در معاملات است و بسياري به آن مبتلا هستند ، لذا بررسي ديدگاه فقها در شناخت ابعاد مختلف بيع نجش باعث مي شود كه سلامت معاملات و مراودات تجاري تامين گردد. روش اين مقاله توصيفي و تحليلي مي باشد و روش گردآوري مطالب به صورت كتابخانه اي است.