پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هر جامعه‌اي براي پيشرفت، به برنامه و نظم نياز دارد. الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، برنامۀ همه‌جانبه‌اي است كه به كارها و حركات كلي جامعه، هدف و نظم مي‌بخشد. از مهم‌ترين مسائلي كه در كشور به نظم‌بخشي فوري نياز دارد، موضوع جمعيت است؛ چراكه، به دليل عواملي چون اجراي نسخه غير اسلامي «فرزند كمتر، زندگي بهتر»، كشور با خطر كاهش و سالمندي جمعيت و پيامدهاي منفي آن روبه‌رو شده است. نظم‌بخشي به جمعيت، در قالب تنظيم خانواده مطرح مي‌شود كه با توجه به اقتضائات جامعه، مستلزم كاهش يا افزايش تعداد فرزندان است. از آن‌جا كه برنامه‌ها در سند الگو در چارچوب اسلام، نظام‌مند ‌و هدف‌دار مي‌شوند، از اين‌رو تحقيق حاضر با روشي تحليلي، جايگاه تنظيم خانواده در الگوي اسلامي ايراني پيشرفت را از ديدگاه فقه مورد بررسي قرار داده است. اين تحقيق سه فصل دارد. فصل اول آن به كليات، مفاهيم و مباني نظري اشاره دارد. فصل دوم در دو نوشتار آيات و روايات مربوطه را در بستر سند الگو، مورد بررسي قرار داد. در فصل سوم، موضوع تنظيم خانواده در پنج نوشتار، بر قواعد فقهي سلطنت، نفي ضرر و ضرار، نفي عسر و حرج، ضرورت حفظ نظام و نفي سبيل تطبيق داده شده است. و در پايان به اين نتيجه رسيده است كه فرزندآوري بيشتر، در آيات و روايات مورد تشويق فراوان است و محدود نمودن نسل در غير از موارد استثنا شده، پسنديده نيست. كنترل بي‌مورد باروري، باعث كاهش و پيري جمعيت مي‌شود و آسيب‌هاي جبران ناپذيري به دنبال دارد كه در اثر آن افراد، خانواده‌ها و به تبع آن‌ها جامعه ضرر كرده و دچار عسروحرج خواهد شد. درنتيجه و به تدريج شالوده نظام از هم خواهد پاشيد و راه سلطه، بر بيگانگان هموار خواهد شد. بنابراين، براي رسيدن به قدرت و پيشرفت، حفظ نظام از فروپاشي، دفع خطر سلطه دشمنان، ضروري است نرخ باروري مطابق با امكانات كشور، كه پذيراي جمعيتي دويست ميليوني است، افزايش يابد و تحت مديريت صحيح قرار گيرد. اين همان معناي «تنظيم نرخ باروري به بيش از سطح جانشيني» است كه در سند الگوي اسلامي ايراني پيشرفت به آن اشاره شده است.