پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان مخلوقيست كه پروردگارش وجود او را داراي دو بعد مادي و معنوي قرار داده، تا وي با بهره مندي صحيح از اين داشته ها، براي دستيابي به كمال غاييش كه همان نجات اخروي اوست، بكوشد. معنويات وجود معنوي انسان، مجموعه ادراكاتي هستند كه وي در تعامل با عالم هستي، آنها را حاصل مي‌كند. بحران معنويت كنوني، بحرانيست كه در نتيجه ي بروز موانعي در مسير كسب معنويات صحيح، براي انسان معاصر حاصل شده است. اين موانع، همان موانع ايجاد شده بر مسير نجات يافتگي او هستند. در راستاي حل بحران معنويت كنوني، محقق انجام پژوهش حاضر با عنوان «بايسته هاي رفع بحران معنويت و دستيابي به نجات از ديدگاه قرآن و احاديث» را ضروري دانست. نوشتار حاضر كه تحقيقي با هدفي كاربرديست ، با روش نقلي – عقلي تحقّق يافته و مطالب آن با بهره گيري از منابع كتابخانه اي، به شيوه ي توصيفي – تحليلي پردازش شده است. در اين پژوهش، محقق پس از بيان مقدماتي در خصوص عوامل و موانع نجات، با توجه به تنوعِ گستره ي موانع نجات در 3 حوزه ي ادراكي انسان، به بيان بايسته هايي در 3 حيطه ي بينش، گرايش و كنش آدمي پرداخته است. برخي از بايسته هاي بينشي؛ تقويت خودشناسي، تقويت عقلانيت، توجه به خلق عالم بر پايه ي عشق الهي، نيز برخي از بايسته هاي گرايشي؛ تقويت گرايش به فطرت الهي انسان، تقويت گرايش به زندگي متفكرانه، تلاش براي پرهيز حداكثري از گرايش به شيطان پرستيست . از جمله بايسته هاي كنشي معنا سازِ موثر بر اصلاح كنش ها مي توان به مواردي چون؛ به كارگيري تعقل و انديشه ورزي، تقويت ابزارهاي شناختي انسان، رفع جهالت با علم آموزي خداپسندانه، حق طلبي و حق پذيري، پرهيز از تعصب بي جا و ... اشاره كرد. اميد است اين پژوهش گام كوچكي بر تحقّقِ رفع بحران معنويت كنوني و زمينه ساز نجات انسانها باشد.