پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از اركان اصلي جامعه و موضوعات بسيار مهم در قران مجيد خانواده است . محل يادگيري آداب زندگي و اصول و رسوم اجتماعي و تعاون و از خود گذشتگي و كانون حفظ سنت هاي اخلاقي و مركز رشد فضايل و كمالات الهي است.خانِواده گروهي از افرادي است كه از راه پيوند زناشويي و خوني و نيز روابط ديگر مانند فرزند خواندگي با هم در اقامتگاهي مشترك زندگي مي‌كنند تشكيل مي‌شود. در اين پژوهش با رويكردي ميان رشته اي تاريخي تفسيري به نقش خانواده ي انبياي در پيشبرد رسالت آنها طبق آيات و روايات به روش كتاب خانه اي و توصيفي تحليلي پرداخته مي شود. انبياي الهي كه براي هدايت بشر و دعوت به توحيد، معاد، نبوت و فضايل اخلاقي از سوي خداوند مبعوث شده اند در كنار خانواده به اين امر مهم پرداخته اند تا جايي كه خانواده پيامبران در ايفاي رسالت آن‌ها نقش به سزايي داشته‌اند و عملكرد آن ها تاثير مهمي در هدايت مردم داشته است. پيامبراني مثل حضرت ابراهيم (عليه السلام) كه حضرت ساره، حضرت هاجر و حضرت اسماعيل(عليهماالسلام)را در كنار خود داشته اند و يا همچون حضرت محمد(صلوات الله عليه) كه حضرت خديجه وحضرت علي و حضرت زهرا(عليهم السلام) كه از لحاظ مالي ومعنوي وجاني دركنار پيامبر بوده اند و يا چون حضرت موسي (عليه السلام) وقتي كه مدافعاني مانند مادر و حضرت آسيه در دربار فرعون و همراهاني چون برادرش هارون (عليه السلام) او را ياري كرده اند، در امر تبليغ و رسالت و اهدافشان موفق تربوده اند و پيامبراني چون حضرت نوح و لوط(عليهماالسلام) كه با كار شكني هاي اعضاي خانواده مواجه بوده اند امر رسالت و تبليغ براي آنها بسيار مشكل تر و نتيجه ي كار هم ضعيف تر بوده است. اين نشانه ي تاثير و همراهي خانواده در هر امري به خصوص امر رسالت مي باشد.