پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسئله تحريف ناپذيري قرآن كه يكي از مباحث زيربنايي در قرآن‌شناسي است، از جهت‌هايي مهم و تعيين‌كننده است زيرا دفاع از كرامت قرآن از اساسي‌ترين وظايف هر فرد مسلمان است و تا زماني كه بحث تحريف ناپذيري قرآن به اثبات نرسد اعتبار قرآن به چالش كشيده خواهد شد و هرگونه استناد به آيه‌هاي قرآن نيز با مشكل روبرو مي‌شود. بسياري از محققان و علماي بزرگ اسلام اعم از شيعه و سني بر سلامت قرآن از هرگونه تحريف معتقدند. در پژوهش حاضر كه " بررسي تطبيقي عدم تحريف قرآن از ديدگاه علامه طباطبايي و آيت‌الله جوادي آملي" نام دارد؛ سعي شده است به بررسي ديدگاه‌هاي اين دو دانشمند معاصر درباره تحريف ناپذيري قرآن پرداخته شود. در بررسي انجام‌شده مشخص شد كه اين دو عالم در كليت بحث تحريف داراي اشتراك نظر هستند و هر دو آنان معتقدند كه قرآن هرگز تحريف‌نشده است؛ اما به نظر مي‌رسد كه آيت الله جوادي آملي بيش تراز علامه روي ادله قرآني در بطلان شبهه تحريف تأكيد مي‌ورزد و هر دو نگاهي موشكافانه به مباحث دارد و همه جوانب عقلي و نقلي و تاريخي را در نظر گرفته‌اند و در اين ميان جواد آملي علاوه بر ادله گفته‌شده با استناد به شهرت محققه به گواهي دانشوران فريقين (شيعه و سني) به‌عنوان يكي از ادله نگاه عميق‌تري به بحث عدم تحريف قرآن داشته است. با بررسي مستندهاي قرآني و روايي و عقلي و تاريخي در مسئله تحريف قرآن مي‌توان گفت كه بهترين دليل براي اثبات پيراستگي قرآن دلايل عقلي بوده و با بررسي اين مستندهاي عقلي درمي‌يابيم كه قرآن هرگز تحريف‌نشده است و براي اثبات عدم تحريف قرآن نمي‌توان به آيه‌ها و روايت‌ها استناد كرد؛ به دليل اينكه آيه‌ها قرآن در موضع تشكيك هستند و استناد به آن‌ها دور باطل است و همينطور در معيار و ملاك تشخيص روايت صحيح از ميان انبوه روايت‌ها متعارض دالّ بر تحريف يا عدم تحريف قرآن ميان علماء اختلاف وجود دارد.