پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم سرگذشت انبياي گذشته را شيوه‌اي پركاربرد و در راستاي تثبيت قلب پيامبر (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) بيان داشته، تا الگويي كارآمد جهت تسهيل رنج‌هاي مسير رسالت ايشان باشد؛ قاعده تثبيت قلب به معناي استقرار، ثبات و تقويت قلب از نظر علمي و عملي بوده و قدم نهادن در مسير دعوت به سوي حق و مبارزه با فساد را مستحكم مي‌دارد. اين تحقيق درصدد پاسخگويي به اين سؤال است كه قاعده ي تحليل تثبيت‌ قلب پيامبر (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله-وسلّم) در داستان حضرت اسماعيل (عليه‌السلام) و حضرت اسحاق (عليه‌السلام) چگونه بيان شده است. بررسي توصيفي تحليلي و استفاده از منابع تفسيري و كتابخانه‌اي نشان مي‌دهد مبناي اين قاعده، آيات سوره هود و آيه 190 سوره انعام بوده و با بهره‌مندي از اصول و روش‌هايي كه منتج از داستان‌هاي قرآني انبياي الهي است، قابل تحليل است؛ اين اصول و روش‌ها براساس بررسي روانشناختي است كه با عناصر وجودي انسان چون تأثير باطن بر ظاهر، هدايت و رشد، قرب و رضوان و عبوديت تطابق دارد؛ ارائه‌ي قواعدي چون: تقوا و پاكدامني، صبر و استقامت، انذار و تبشير، حلم و بردباري و خضوع در برابر آيات الهي از عرصه‌هاي مهم داستان قرآني حضرت اسماعيل (عليه‌السلام) و حضرت اسحاق (عليه‌السلام) در شرايط گوناگون رسالت پيامبر (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) سنتي الهي در اداي دين، سير دعوت به مباني اخلاقي و تربيتي و راهگشاي مشقت‌هاي دوران رسالت خاتم (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) ، همچنين براي مردم در تمامي اعصار سبب ازدياد يقين، عبرت، تذكر و اتمام حجت بوده است.