پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تدليس اصطلاحي است در فقه اسلامي ذيل باب عقود و نكاح مطرح شده است.از مصاديق شايع تدليس در فقه مي توان به تدليس ماشطه و تدليس تصريه در بيع حيوان نام برد.تدليس ماشطه به معناي فريب دادن طرف مقابل در معامله با هدف مخفي ساختن عيوب و نقايص ونيز ظاهر ساختن محاسن مي باشد. هر گاه ماشطه (آرايشگر )،زني را كه از او خواستگاري شده يا كنيزي كه فروشش اراده شده ، به گونه اي آرايش كند (تدليس كند) تا غير واقع را واقعي نشان دهد ويا نا زيبايي را زيبا جلوه دهد تدليس ماشطه(آرايشگر) تحقق يافته است.تدليس ماشطه طبق روايات از منظر فقه اماميه و اهل تسنن بدون اختلاف حرام است حتي اگر خود شخص اين عمل را انجام دهد. بايد توجه داشت كه تزيين و زينت زن از منظر فقه اماميه و اهل سنت حرام نيست اگر چه بايد از ديد نامحرم پوشانيده شود زيرا موجب مفسده است و بايد اين دو را ازيكديگر متمايز دانست.تدليس علاوه بر آن‌كه داراي حرمت تكليفي است، در معاملات با حصول شرايطي، براي تدليس شونده حق فسخ يا اصطلاحاً خيارتدليس به وجود مي‌آورد. تدليس ماشطه و زينت صورت از دير بازتا عصر حاضر ؛ امري مبتلابه در بين آحاد جامعه بوده است بسياري آن را امري عادي پنداشته و گمان نمي كنند كه از لحاظ فقهي فعلي را مرتكب مي شوند كه عواقبي دارد وحتي گاهي گناه وجرم تلقي مي شود .لذا تحقيق حاضر طي پنج فصل به روش توصيفي به بررسي تدليس ماشطه پرداخته است.