آموزه هاي اخلاقي سوره مباركه فجر
در اين پژوهش آموزههاي اعتقادي و اخلاقي سوره مباركه فجر مورد مطالعه قرار گرفت. در سوره فجر آموزهاي اعتقادي شامل مباحثي در اصول توحيد، نبوت و معاد ميباشد. آموزههاي اخلاقي سوره حول دومحوراخلاق بندگي_فردي واخلاق اجتماعي است. آيات اين سوره مصاديق روشني از توحيد در ربوبيت الهي، قدرت و حكمت الهي است. ربوبيت اقتضا ميكند كه خداوند از طريق وضع قوانين تكويني و تشريعي تمامي شئون زندگي انسان را تدبيركند. بر اساس قدرت الهي خداوند هميشه در كمين مستكبران و سران زر و زور است. خداوند رب حكيم است. هر آنچه به انسان از نعمت و نقمت در دنيا ميرسد بنابر حكمتي و آزمايش است. ربوبيت تشريعي خداوند اقتضا ميكندخداوند براي هدايت بشر پيامبراني برگزيند. اقوام عاد، ثمود و آل فرعون با وجود سه پيامبر الهي هدايت نگشتند. جريان كلي مفاهيم اين سوره عبارت از سير عالم به سوي پيروزي حق بر باطل و بشارتي به حق جويان عالم است. سورهي فجر سوره امام حسين عليه السلام است. طلوع فجر در اين سوره نمادي از قيام آن حضرت و قيام حضرت حجت (عج)در تاريكيهاي شرك و ظلم است. آموزه معاد با برپايي رستاخيز و بيان سرنوشت كافران و مومنان شكل ميگيرد. آموزهاي اخلاقي درحوزه اخلاق بندگي-فردي بيان اهميت عقل در سعادت انسان، آثار اخلاقي توجه به مراقبت هميشگي خداوند نسبت به انسان، داشتن نگاه ابتلائي در حوادث زندگي است. اين نگاه موجب ميشود در ابتلائات زندگي انسان همواره از خدا راضي و خدا از او راضي است. در اخلاق اجتماعي پيشرفت و توسعه و تمدن جوامع صرفا موجب اعتلاي انساني و اخلاقي ايشان نيست. بلكه اگراين عوامل موجب فساد و طغيان گردد، انحطاط اين جوامع را به دنبال دارد. درجامعه اكرام يتيم، تشويق بر اطعام مسكين و انفاق بايد مورد توجه قرار گيرد،. اگركسب مال نامشروع، دنياپرستي و حب مال ميان افراد جامعه باشد موجب خواري آنها نزد خداوند است.
- : سطح3
- : تفسير و علوم قرآن
- : قم
- : قم
- : قم - قم - مرکز آموزش های غیر حضوری - سطح سه