پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در قرآن كريم تأكيد بسياري بر هدايت انسان‌ها از طريق آيات و نشانه‌هاي الهي شده است، به گونه‌اي كه تدبّر و تفكّر در اين آيات و نشانه‌ها راهي براي شناخت هر چه بهتر معبود هستي معرفي گرديده است؛ اما انسان ظلوم و كافر در طول تاريخ برخلاف همه‌ي آنچه خداوند هستي براي او در نظر گرفته است قدم برداشته و به خاطر جهالت و ناداني، تبعيت از هواي نفس و استكبار، گناهان پياپي، ثروت‌اندوزي و دنياطلي، شقاوت، ظلم و كفر و... همه‌ي آيات و نشانه‌هاي الهي كه انبياء الهي و دعوت آنها، معجزات انبياء كه دليل بر صدق گفتار آنها بوده، وحي الهي، نعمت‌هاي الهي، لقاي آخرت، جهنّم، قيامت و ... كه هر كدام مصاديقي از اين آيات الهي است را منكر شده و خود را به بلاي شوم تكذيب كه در دنيا موجب گمراهي و عدم هدايت، طبع قلب، محروم شدن از بركات و خيرات استدراج و امهال، استبعاد و در آخرت سبب حبط عمل، حسرت، خلود در جهنّم، محروميت از رستگاري، هلاكت و نابودي، محروميت از بهشت و ... مي‌شود، گرفتار مي‌كند. بنابراين هدف نوشته‌ي پيش رو بيان مفهوم و مصاديق تكذيب، عوامل پيدايش و فرجام آن در حيطه‌ي آيات و روايات است كه به روش توصيفي ـ تحليلي و با كمك ابزار كتابخانه‌اي ـ فيش برداري و نرم‌افزارها جمع‌آموري شده، و از نوع پژوهش‌هاي كاربردي مي‌باشد. كه با مرور همه‌ي اين موارد مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه راه رهايي از گرفتار نشدن به تكذيب و عواقب شوم آن تفكر و تعقل در آيات و نشانه‌هاي الهي و به طور كلي كسب معرفت نسبت به آفريننده‌ي جهان‌هستي است، كه هر چقدر انسان بتواند به خداوند متعال نزديك شود و او را بشناسد به همان اندازه هم از عوامل هلاكت‌بار دور خواهد ماند. كليدواژه‌ها: تكذيب، آيات الهي، مفهوم، مصاديق، راه‌هاي مقابله، فرجام